5.4.10

56. Ο ευνούχος ποταμός


 Το ξημέρωμα ήταν μαγευτικό στο Ρέμα της Κακιάς Ώρας. Ο ήχος απο το τρεχούμενο νερό, το τιτίβισμα των πουλακίων, τα κροξίματα των βατράχων ήταν ολα υπέροχα!
Το ξαφνικό μπουκάρισμα της Μερτσεντές της Μάνθας διατάραξε κάπως την ονειρική ατμόσφαιρα του τοπίου. Άνοιξαν οι δυο πόρτες (δίπορτη σι ελ κλάς κουπέ) και ξεμπουκάρησαν οι τέσσερις αγουροξυπνημένες φίλες. Μάνθα, Μερέντα και Τσάρλοτ ήταν περιέργες να ακούσουν τι ήταν αυτο που είχε να τους πει η Κόρη που δεν μπορούσε να περιμένει να πάει μια λογική πρωινή ώρα. Άρχισαν να κατευθύνονται προς το ρέμα για να ρίξουν λίγο νερό στη μάπα τους μπας και ξυπνήσουν. Πρώτη γονάτισε η Μάνθα που δεν είχε σταματήσει ούτε λεπτό να μπινελικώνει την βαμπιροπαρμένη Κόρη, βούτηξε τα χέρια της στο καθάριο κρυστάλλινο νερό και γέμισε τις χούφτες της. Το πλάτς που εκανε το νερό όταν έπεσε στη μάπα της Μάνθας συνοδεύτηκε απο μια δυνατή κραυγή έκπληξης!
-Κουρίτσια τρεχάτε!!!! εν αρχ**ι στη μάπα μου!!!!!!!!!!!!!!!!! ...............

No comments:

Post a Comment