29.3.10

54. Κιέλ ομ μανούλα μ!


-Βουαλλά μαρί. Θα σι κάνου απλοοαντ κ θα σι ρθει νταμπλάς άυριου!
Αυτα μουρμούραγε η Μπίλλιω καθώς άδειαζε ένα μπουκάλι νερό στα μούτρα της Κόρης.
-Κιέλ όοομ (quelle homme) μανούλα μ!!!!!!!!!!!!!!!!! Ήταν αυτο που ξεστόμισε και αμέσως άρπαξε με το ένα χέρι (με το αλλο κράταγε το ρόζ αη φον) τη Μπίλλιω απο το πόδι για καταφέρει να σηκωθεί. Μάσκαρα και αη λάινερ είχαν μαυρίσει τα μάτια της και η άσπρη νυχτικιά της είχε μουσκέψει και ήταν διάφανη.
-Έλα δω μαρί, είπε με βραχνή φωνή στην αδερφή της και έφτιασε τον κότσο της.
Πάρ του αη φον και στείλε γρήγορα εσεμέσ στις άλλες. Να περάσουν να μας πάρουν να πάμι στο Ρέμα της Κακιάς Ώρας γιατί θέλω οπουσδήποτε να τις μιλήσω. Ακούς???
Απόψε, ιδώ στο μνημείο του Άγαμου Στρατιώτη, είδα ενα πλύ παράξενο όνειρο!

53. Ε Γούμαν άντερ δι Ινφλουενς-από Ιωάννην Κασσαβέτην

Η άμοιρη Κόρη ούτε είχε καταλάβει ότι πάνω στο ντελίριο της από το κοκτέηλ αντιπαλλεβόν, κουμ κουάτ και πεθαμένο λικέρ μπανάνα ότι δεν τριβόταν παραλληρώντας από πόθο στην πόρτα του καυτού Κίτσου Κούριερ - που στο κάτω-κατω κατοικούσε 27χμ ευχάριστης ορείνης οδήγησης απο την Πίκρα....

....αλλά πάνω στο άγαλμα του Άγαμου Στρατιώτη. (Το γεναίο αυτό παλικάρι που το 1940 θυσίασε απρόθυμα τη ζωή του στην προσπάθεια να ικανοποιήσει οοοοοοοόλα τα θηλυκά της Πικρας.)

Οτάν μετα απο μισή ώρα αργότερα ξεράθηκε στον ύπνο με το χέρι της ακόμα στα επίμαχα σημεία του Άγαμου Στρατιώτη η Μπηλλιω από τα κεραμίδια εβγάλε με περηφάνια το κινητό από τη βυζοχαράδρα της και τράβηξε μία πικ...


-Βουαλλά μαρί. Θα σι κάνου απλοοαντ κ θα σι ρθει νταμπλάς άυριου!

52. Τα Μυστικα της Μπεκρεμ

Ηταν αργα τη νυχτα. Η Κορη ηταν μονη στο σπιτι. Η Μπηλιω ειχε βγει για τσαρκα στα κεραμιδια. Η ανεξηγητη συμπεριφορα της Μπηλιως μαζι με ολα τα εγκληματα που συνεβαιναν τελευταια στο χωριο, εκαναν την Κορη να νιωθει ακομα πιο μονη. Χρειαζοταν ενα ζεστο τριχωτο στηθος για να ακουμπησει τον πονο και τον ποθο της.
Ενα ανοιξιατικο δροσερο αερακι εμπαινε στο σπιτι και της δροσιζε το ξαναμμενο της κορμι. Η Κορη φορουσε ενα λευκο νυχτικο που ειχε φτιαξει η ιδια, το πατρον το ειχε βρει στο Μπουρδα Νοεμβριου. Η Κορη εχει δυο αγαπες, τρεις με τον Κιτσο, η μια ειναι το γραψιμο και η αλλη ειναι το πλεξιμο και ειδικα με το βελονακι. Το σπιτι ειναι γεματο με σεμεν καθε ειδους και χρωματος. Σεμεν παντου. Πανω στην τηλεοραση. Στο κομπιουτερ της Μπηλιως. Στην κουζινα. Στο καζανακι της τουαλετας. Πανω στο κωλοχαρτο. Στις σερβιετες. Στις καρεκλες. Πανω στην κουκλα Τουιτι. Και πανω στο αγαπημενο της ημερολογιο Καντυ-Καντυ οπου η Κορη εγραφε με παθος.
Ετσι εγραφε και τωρα για την μοναξια και την αγαμια της που την βαρεσαν κατακεφαλα. Κι ομως! Ολα αλλαξαν στην Πικρα απο τοτε που γυρισε η Τσαρλοτ. Μια περιεργη διαδοχη πολλαπλων εγκληματων παθους και ιντριγκας. Ο μονος που ηταν ευχαριστημενος, ηταν ο Γιαγκουλας. Μηπως αυτο ηταν ενα ακομα σημαδι πως η ρημαδα η κατασταση στην Πικρα αλλαζε? Μηπως επιτελους μπορουσε να βγει απο το τελμα μεσα στο οποιο ειχε πεσει? ''Μηπους τελικα ηρθ' η ωρα'μ να κανου πραγματικοτητα αυτου που ειλεγε ου Μπαουλου Κουελιου στου Αλχημιστη? Μηπους του Συμπαν επιτελους τσακιστ' και μι κανει κι ιμενα τη δολια ν'απαυτουθω με του Κιτσου? Η ν'απαυτουθω γενικως, διν ιμι κι πλεουνεχτρα!" Το προσωπο της ελαμψε! Φετος ειναι η χρονια της! Ναι, θα το τολμησει! Πηγαινει στον υπολογιστη της Μπηλιως και βλεπει ενα ποτηρι με κοκα κολα που ειχε ξεχαστει εδω και μερες. Το παιρνει και χωρις δισταγμο το ριχνει στο πληκτρολογιο! Εαν η Μπηλιω το εβλεπε αυτο, θα παθαινε καρδιακο και εγκεφαλικο μαζι, θα επεφτε κατω, θα σηκωνοταν, θα καρυδωνε την Κορη και θα ξαναπεφτε καταγης. Αλλα δεν ηταν εκει και η Κορη ειχε μεγαλες καψες. Οποτε...
Αρπαζει το τηλεφωνο και σχηματιζει τον αλαρμ ναμπερ του Κιτσου. Τουουουουουτ...Τουουουουουτ...Τουουουουουτ...
Ο Κιτσος στην αλλη μερια εβλεπε το νουμερο του σπιτιου της Κορης αλλα ΚΑΙ της Μπηλιως και αυτην ειδικα την απεφευγε. "Σιγα μη σι' απαντησου, παλιουσακαρακα ξιχαρβαλουμενη!"
Η Κορη δεν μπορουσε να καταλαβει τι συνεβαινε! Οχι δεν μπορει! Η αποψε η ποτε! Θα πηγαινε απο το σπιτι του. Επρεπε ομως να παρει θαρρος πρωτα. Δεν ηταν ευκολο απο τη μια μερα στην αλλη να γινει σαν τη Μανθα, το κρυφο ινδαλμα της! Πηγε στο μπουφε με τα ποτα και βρηκε ενα παλιο Κουμκουατ που ειχε φερει απο την πενταημερη στην Κερκυρα και ενα λικερ Βαντανα με γευση Μπανανα. Τι να κανει? Αυτα υπηρχαν, αυτα θα την βολευαν γι'αποψε, ο σκοπος ηταν ιερος. Αρχισε να κατεβαζει ενα ενα τα σφηνακια. Τη βαρεσανε γρηγορα. Επισης της δημιουργησαν κι ενα μικρο προβλημα στην κοιλια. Μετα απο κανα δυο επισκεψεις στην τουαλετα, ηταν ετοιμη να βγει εξω και να κυνηγησει το ονειρο της. Αρπαζει το πληκτρολογιο, βαζει τις ψηλοτακουνες παντοφλες με τα λευκα γουνακια και ξαμολιεται στο δρομο. Ετσι οπως ηταν λιωμα, ολα γυριζαν και ηταν διπλα. Δεν την ενδιεφερε, ο λαγνος ποθος που εκαιγε μεσα στο στηθος της και στο βρακι της ηταν αρκετος για να ξεπερασει τη ντροπη της και τη διαρροια. Κι επιτελους, να! Το σπιτι του Κιτσου. Το παθος της ηταν τοσο μεγαλο, οση και η αναγκη της να παει στην τουαλετα. Πεφτει με φορα στην πορτα του Κιτσου, διοτι μεσα στην τυφλα της δεν μπορουσε να υπολογισει αποστασεις και σκαει σαν καρπουζι στο εδαφος. Δεν αντεξε και αφησε ολο της το παθος να βγει απο μεσα της με ασυγκρατητη ορμη: "Κιτσουουουουουουου μ', ολα γυρου μ' γυριζουν, λεξεις, σκεψεις, ολα!!! Πλατσαναου σι θαλασσα παθους για την παρτη σ'! Ανοιξε μ' την πορτα και τα ποδια μ'!!! Παρε μ' σι λεεεεεουουου!"

27.3.10

51. Ο εξορκισμός της Γαλάζιας Λίμνης

Ο Tομ Kρουζ μπορει να πρωταγωνίστησε στο κοκτέιλ με τεράστια επιτυχία στην προ Τουίτερ εποχή των λατρεμένων 80ς... αλλά η ουρά του μοναδικού κόκορα(κοκ-τέηλ) της Πίκρας είχε καταφέρει πολλά περισσότερα και από το γαμόχορτο του Βάγγου για πολλές Πικραμένες ύπαρξεις.

Γιατί μπορεί η Τσάρλοτ να ετοίμαζε ανέμελη για τους κινδύνους που ελόχευαν από τις ντιαρ τσάιλν-χουντ φριεντς, Μουζάκα Μπέργκερ (αγαπημένη ελληνοαμερικανική συνταγή).... μπατ το κακό καραδοκούσε λίγα κοτέτσια πιο πέρα; στη ροζ βίλλα της Μάνθας.

Πίσω από το φαινομενικά φιλειρηνικό κακόγουστο σπίτι, κεκλεισμένων των θυρών η Μπίλλιω, η Κόρη, η Μερέντα κ η Μάνθα βρισκόντουσαν σε έκσταση, καταβροχθίζοντας πατατάκια, πάνω από ένα καζάνι όπου σιγόβραζε ένας κόκορας κρασάτος και η θαυματουργή ουρά του...


Η μία μετά την άλλη επαναλλαμβαναν γυρω από το τσουκάλι:


Από όλα τα αρσενικά, μηδένα μη σου κάτσει
κι όπου κι να βρεθεις η αγαμία να σι ταράξει.


Πολλά κοτέτσια, πόλεις, χωριά και χώρες πιο πέρα ο γιος της δημαρχέσας καθισμένος στην καρέκλα του ψυχαναλυτή του διηγόταν την τραυμάτική παιδική του ηλικία, στιγματισμένη από ομαδικούς βιασμούς απο τις συνχωριανές του. 
Ο μίστερ Φρόινταγουεη συμπλήρωνε με όση συμπάθεια του προσέφεραν οι 70 λίρες την ώρα "οου γιες ντιαρ", "τελ μι μόουρ ντιαρ",  "οου ντίαρ δατ ιζ άμπζολουτελι χόριμπλ!" ένω από μέσα του οργίαζαν οι σεξουαλικές φαντασιώσεις του για γκρικ χόρνυ βίλλατζ τσικς...



26.3.10

50. Ο ρόζ ήχος του ρόζ κουδουνιού



Η κοτόσουπα που ετοίμασε για βραδινό η κυρα Μαριγούλα της έπεσε σαν βαρίδι στο στομάχι.
Ίσως να έφταιγαν οι κόκκινες κορδέλλες τις οποίες ούτε που μπήκε στον κόπο να βγάλει απο τα αριστερά πόδια των δύο κοτών, ίσως όμως να έφταιγε και η λαιμαργία της. Αμάσητες τις κατέβαζε τις λιπαρές αλλα και τριχωτές πέτσες ( η γριά κότα έχει το ζουμί και όχι τις πέτσες).
Η ώρα κυλούσε βασανιστικά για τη γριά Μαριγούλα. Έβαλε να βράσει μερικά βοτάνια απο αυτα που της είχε φέρει ο Βάγγος την τελευταία φορά που είχε κατέβει στο χωριό. Γιατι ο Βάγγος μπορεί να είχε καβαλήσει ελαφρώς το καλάμι και να ήταν στην κοσμάρα του απο τότε που άνοιξε το Μεντιτέησον Σέντερ στην ψηλότερη κορφή της αγαμίας, αλλα σε κάτι τέτοια ηταν σπαθί. Όλα κι όλα. Ποτέ μα ποτέ δεν κατέβαινε με άδεια χέρια. Μάζευε απο κει πάνου τα σπανιότερα βοτάνια και τα έφερνε κάτου σε όλες τις Πικραμένες. Το πιο συνηθισμένο-που το ζητούσαν όλες, ήταν το γνωστό γαμοβότανο. Είχε μαζέψει τόνους γαμοβότανο ο Βάγγος για τα μάτια της Κόρης....
Το πρόβλημα της κυρα Μαριγούλας όμως ούτε με τα βοτάνια δεν λύθηκε. 'Επρεπε κατι να κάνει αλλιώς δε θα την έβγαζε καθαρή, θα πήγαινε κι αυτη αδικοχαμένη όπως οι κότες της.
Και αφού κατάλαβε οτι δεν είχε αλλη επιλογή-το φαρμακείο δεν διανυκτέρευε σήμερα- έριξε κάτι απάνου της και πήρε το δρόμο για τη ρόζ βιλα της Μάνθας.
Δεν ήταν κοντα, είχε αρκετο δρόμο μπροστά της.
Λίγη ώρα μετά ο ροζ ήχος του κουδουνιού της ρόζ βίλας ήταν η αιτία που αναστάτωσε τις τέσσερις αχώριστες? φίλενάδες.

25.3.10

49.

40. Δέρ ιζ σάμθινγκ ρότεν ιν δι στέιτ οφ Πίκρα…

Λίγες μέρες μετά το σουρπράιζ βίζιτ του Κύρ Πίπη στο Καράμπελα μάνσιον ο ήλιος ανέτειλε στην Πίκρα για ακόμη μία φορά. Η ώρα ήταν μόλις 6 και η κυρά Πίπαινα σταμάτησε το ροχαλητό της και σηκώθηκε από την καριόλα (το κρεβάτι...που πήγε γιόρ ντέρτι…ντέρτι…μάιντ ;;;;).
Έκανε μερικά βήματα πρός την πόρτα πριν αναρωτηθεί που είναι το στεφάνι της. Βλέπετε τον κυρ Πίπη τον καταλάβαινε από την μυρουδιά καθ’ ότι γυρνούσε σκνίπα κάθε βράδυ και ξεραινότανε στον ύπνο μέχρι το μεσημέρι της άλλης μέρας. Σήμερα λοιπόν δεν της βρωμούσε η Βότκα-martini (shaken not stirred) που έπινε ο κυρ Πίπης(ο οποίος εκτός από ΣΙ-ΕΣ-ΑΙ, Κρίμιναλ μουνάιντς ,Εν-σι-ΑΙ-ες κλπ ήταν και μεγάλος ΦΑΝ του θρυλικού 007…). Κοίταξε δεξιά αριστερά, στην κουζίνα, στο σαλόνι, στο πλυσταριό και στον κήπο πίσω από κάτι βελανιδιές (τις οποίες πυροβολούσε ο συμβίος της με μια καραμπίνα φωνάζοντας: Αι αμ ε μάν γουίθ ε λάισενς του κίλ) αλλά εκείνος άφαντος. « Λές να τον ξεφορτώθηκα τον πορνόγερο που μου θέλει βότκα μαρτίνι και τσίτσιδες χορεύτριες με τζί-στρίνγ και στίθος τρίπλ d;». Και στα καπάκια σκέφτηκε « Πού τέτοια τύχη…στο Καραμπελα μανσιον θα ξέμεινε όπως πάντα! Ποιός ξέρει τι πορν μούβιζ θα βλέπανε πάλι…;».

Πού να ήξερε ότι το προηγούμενο «κρίσπ» ίβνινγκ έμελλε να ήταν το τελευταίο του Κύρ Πίπη…; Άραγε ποιά είχε λερώσει τα πόοζ (paws) της με το αίμα του….;;

Εντ δε πλότ θίκενς…


TOY MΠΙ ΚΟΝ ΤΙ ΝΙΟΥΝΤ...

24.3.10

39. Μαν αι γουαντ εντ ναου χιμ αι γουαντ!

Tην ιδια παντα στιγμη κι ενω ο Παπα Γιαννης ηταν ετοιμος να παει στο Κτελ, η Σβετλανα ηταν στο Καραμπελα μανσιον και καθαριζε τα τελευταια ιχνη του εγκληματος. Μετα απ'οτι εγινε με τα κοτικα αποφασισε να ξεπαστρεψει ολα τα κοτοπουλα και να πνιξει ολα τα κουνελια.
Ο Καραμπελας ομως, ηταν σημαντικος παραγοντας της οικονομιας της περιοχης. Ειχε περασει μια εβδομαδα και ηταν αφαντος απο τα γνωστα λημερια, μπουρδελα, χασαποταβερνες, κωλαδικα κτλ και η παλιοπαρεα ειχε ανησυχησει.
Ενας απο τους γεροξουρες φιλους του Καραμπελα, ο κυρ Πιπης, συνταξιουχος αγροφυλακας και μεγαλος φαν ολων των σειρων Σι-εσ-αι Μαιαμι, Νιου Γιορκ, Ντεξτερ, Σοπρανος, αποφασισε να παρει τα κοκκαλα του και να δει τι εγινε το παλιοπαιδο ο φιλος του.
Καθως πλησιαζε στο Καραμπελα μανσιον, ειδε απο μακρια τη Σβετλανα που ηταν απο την κορφη ως τα νυχια γεματη στο πουπουλο και φωναζε κατι στα ρωσικα, που του φανηκε σα βρισιμο, αλλα και παλι ποτε δεν ξερεις.
Πηγε σιγα σιγα προς το μερος της και οπως ηταν σκυμμενη με το λευκο μινι και το κοκκινο δωδεκαποντο και λευκα πουπουλα παντου, κατι σπαρταρισε μεσα στο παντελονι του κυρ Πιπη ''ααααχ περεστροικα που θα σι κανου! Μαζι σ' και στη Σιβηρια, μπαμπουσκαρα μ'!''. Η Σβετλανα χαμπαρι δεν ειχε παρει τον κινδυνο που πλησιαζε απο πισω και συνεχιζε αδιστακτη το εργο της.



"Τι καν'ς ιδουω μαρη?" την αιφνιδιαζει ο κυρ Πιπης.
"Αααχ шлюха! Τι τες εντω, παλιοπουρω?" γρυλλισε απειλητικα η Σβετλανα.
"Που ειν' μαρη ου Καραμπελας? Γιατι τ' ξιπαστρευσ' τ' ζα?"
"Εεεε, το γερο-Καραμπελα με παρατησε μονη, κυρ Πιπη! Χωρις λιεφτα, χωρις τιποτα! Αιιιιιιι η ντολια, τι ν'αποκαμω η φτωχια? Θα πουλησω τα κοτικα στο κυρ Ανεστη το χασαπακλα!"
"Αααα ετσ'! Κι που πηγε μαρη? Ειμενα δεν με ειπε τιποτις!"
"Κυρ Πιπη, το Καραμπελα πηγε στου Γκρικ Αιντολ, κανει ουντισιον!''
" Τι λες μαρη? Ετσι εεε?"
"Ντα ντα κυρ Πιπη, και τωρα, πρεπει να τελειωσω, γκιαυτο, σιε παρακαλω, αδειασε μου τη γωνια, εχω παρα πολλα να κανω."
"Ενταξ' μαρη! Δεν τελειωσαμ' ομως ειμεις οι δυου! Θα ξαναρθ'!"
"Ντα ντα! Αιντε, καλη σου ωρα!" ειπε η Σβετλανα ενω μεσα της ευχοταν να πεσει το παλιοπουρο και να τσακιστει. Αναρωτιωταν μηπως να τον ξεπαστρευε κι αυτον στο τσακα τσακα μαζι με τα κουνελια, αλλα πολλα εγκληματα μαζι δεν βγαινουν σε καλο. Επρεπε να αποκτησει τον ελεγχο της καταστασης.

Ο κυρ Πιπης απο την αλλη, δεν πολυπιστεψε τη Σβετλανα. Το'ξερε βεβαια οτι ο Καραμπελας ηταν μεγαλο ψωνιο και το'λεγε και το ξαναλεγε οτι θα πηγαινε σε ταλεντ σοου. Αλλα ετσι στα κρυφα? Μπορει να φοβοταν το κραξιμο. Αλλα απο την αλλη, υπαρχει πιθανοτητα να δειξουν στην τιβι και τη δικια του προσπαθεια να κανει περφορμανς οποτε το κραξιμο δεν θα το γλυτωνε. Πολλα περιεργα ειχαν μαζευτει, εμαθε και απο τον Παπα Γιαννη για τη δαιμονισμενη κοτα και το κονσπιρεισιον θηορι. Το Λαγωνικο μεσα του ηταν ανησυχο. Θα το εξεταζε το θεμα μαζι με τ'αλλα τα "παληκαρια" στο καφενειο.

Ακριβως εκεινη την ωρα, η Μπηλιω εκανε το γνωστο της μπιτσινγκ στην Τσαρλοτ. Και μαζι εγλυφε τον εαυτο της. Η Τσαρλοτ την κοιταζε και ηθελε να ξερασει. Δεν εφτανε που ηταν μπιτς και βρωμαγε, ειχε και αυτο το κουσουρι τωρα, μαζι με το να τριβεται πανω σ'ολο τον κοσμο."Γουατς δε ματτερ, ντηαρ? Μι φαινεται πως δεν εισαι και πολυ καλα τωρα τελευταια!"
"Εισι να κοιταζ'ς τη δουλεια σ'! Μια χαρα ειμι. Απλα θελου ν'απαυτοθω σαν τρελλη! Δεν μπουρω αλλο! Καθε νυχτα βγαινω στα κεραμμυδια, αλλα τιποτις!"
"Αααααχ! Πως σι νιωθω γκερλφρεντ!" απαντησε η Τσαρλοτ. Ξαφνικα χτυπαει το κινητο της Μπηλιως. Ηταν η Σβετλανα. Επρεπε να ενημερωσει. Η Μπηλιω ηταν γατα (πλεον και κυριολεκτικα), θα ηξερε τι να κανει με το θεμα Κυρ Πιπης. "Αστου πανου μ' Σβετλανα! Θα κανουνισου του πουρω κι θα κανονιστου κι ιγουω, νιαρρρρρ!"

23.3.10

38. Κίτσο κάτσε μου να φας παστίτσο...

Η Τσάρλοτ είχε ανοίξει το Μανταμ Φουγαρό του 2004 στη σελίδα με τα ωροσκόπια και χάζευε τα άικονς. Μία ακόμα βδομάδα είχε περάσει που πέρναγε σαν το ξέκωλο μπρόστα από το ντελίβερι σέρβις του Πλουσίου και ο Κίτσος μπέιμπ άφαντος...

Εεεε βέβαια ποια απ' τις αγάμητες βλαχάρες εκτός απο την Τσάρλοτ ξέραν από γκάτζετς.... Αποφασιστικά σήκωσε το τηλέφωνο:

-Του Πλουσίου αυτού?
-..
-Γιες άι θέλου ένα άη-μπουκ, 2 γούεμπ καμς, 3 μικς, μια ντάνα γιου ες μπι και ένα άη λάινερ γιατί μ' τέλιωσε σήμερις το πρωί.
-..
-Θάνκς μπέιμπ...
-....


.......................)!(.........................

Η Μέλπω- Μπήλιω (2 σε 1) κοιτάχτηκε στον καθρέφτη της για χιλιοστή φορά. Στο μυαλλό της γύρναγαν τρία πράγματα... Το πόσο ωραία ήταν, το πόσο ωραίο καβλοράπανο ήταν ο Κίτσος και οι τραγανιστές γατοκροκέτες "Βρίσκεις" με κοτόπουλο και μοσχάρι και βιταμίνες για γυαλιστερό και λαμπερό τρίχωμα. Κοιτάζοντας από το παράθυρο είδε την Τάσουλα να κάνει χαλάουα στην πίσω αυλή.
Κάποιο λακο έχει η φάβα δεν την ξεγελούσαν τα μουστάκια της...

Μεμιάς έβγαλε ένα παραπονεμένο νιαουρισμά... 

-ΑΑΑΑΑΑΑ ΤΗ ΣΚΥΥΥΥΥΛΑΑΑΑ!!!!!


17.3.10

37. ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΝΟΦΘΑΛΜΗΣ ΚΟΤΑΣ


Στο κοτέτσι υπήρχαν πολλές κότες. Άλλες είχαν φουντωτή ουρά, άλλες καφέ πούπουλα, άλλες ήταν μαύρες. Μια όμως από όλες τους είχε ιδιαίτερη μορφή: στην κόγχη του αριστερού της ματιού, αντί για τον αναμενόμενο βολβό, είχε μια κλειτορίδα.

Ο Παπα-Γιάννης μόλις την είδε ξεφώνησε: «Αυτή είναι η αιτία του κακού κυρά Μαριγούλα! Βγες έξω από το κοτέτσι για να αρχίσω την πάλη ενάντια στο κακό!»

Πράγματι, ο Παπα-Γιάννης άνοιξε τη Βίβλο με το ένα χέρι και με το άλλο κράτησε σφιχτά έναν ξύλινο σταυρό. Πλησίασε την κότα και άρχισε να διαβάζει. Η κότα πάλι, μόλις ο Παπα-Γιάννης ξεστόμισε την πρώτη κουβέντα στα αρχαία ελληνικά, ανταπάντησε με ένα λατινικό ρητό: «Karabelas mortum est» (μετάφραση: o Καράμπελας πέθανε). Ο Παπα-γιάννης ξαφνιάστηκε: «Είχε δίκιο η κυρά-Μαριγούλα ότι άκουσε τις κότες να μιλάνε λατινικά. Τι να σημαίνουν όμως αυτά που λέει;» σκέφτηκε. «Υπαγε οπίσω μου Σατανά!!!» αναφώνησε και κάρφωσε το Σταυρό στην αριστερή κόγχη του ματιού της κότας. Η κότα, το μόνο που πρόλαβε να πει (σε άπταιστα νέα ελληνικά) πριν πεθάνει ήταν: «Όπως πεθαίνω εγώ τώρα, έτσι κάποιος δολοφονήθηκε χθες βράδυ εδωπέρα. Στη ρεματιά τρεχάτε στην Κακιά την Ώρα λίγο πριν την εσπέρα »




15.3.10

35. Μην είδε κανείς του Ντάτσουν?

Δύο ώρες μετά απο την εντολή που είχε δώσει η Μπίλιω - στην απορροφημένη απο τις σκέψεις του παρελθόντος - Τσάρλοτ, το σκηνικό κάτω απο τον μεγαλεπήβλεπο πλάτανο ήταν το εξής:
Η Κόρη με απογειωμένη βαμπιρική λίμπιντο και σε κατάσταση ονειρικού παραληρήματος -το cockτέηλ είχε δουλέψει αποδοτικά- με βλαχοβαμπίρ κίτσο, ανάσκελη με τη μάξι- σι θρού νυχτικιά σηκωμένη έως τα μπούτια. Παραδίπλα η Μπίλιω είχε βγάλει τα τσόκαρα και έγλειφε με μανία ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών της. Είχε λυσσιάξει απόψε!
Ετσι καθώς τα βογγητά άρνησης του πεπλανημένου θύματος του κίτσου μπερδέυονταν με το βραχνό γουργούρισμα της μπίλιως, ο ήχος απο την παλιά μηχανή του αγροτικού Ντάτσουν της κυρά-Κούλας μπήκε στο ηχητικό μπακράουντ.
Σε μερικά λεπτά είχε γίνει αρκετά δυνατός, ειχε μπεί πια στο κεντρικό πλάνο, προσπέρασε και μετά απο λίγο ακούγονταν πάλι μόνο οι ήχοι απο τις δυο τσούπρες και το μουγγάνισμα του Κώτσου-γαιδαρου του μακαρίτη Καράμπελα, που ειχε ξυπνήσει με ενα κακό προαίσθημα.
Εκτός απο την κουκουβάγια που είχε κουρνιάσει σε ενα κλαδί του πλάτανου και παρακολουθούσε τα κουλά που συνέβαιναν, κανείς άλλος δεν κατάλαβε οτι πέρασε απο εκεί το Ντάτσουν με επιβάτες καρότσας τη Nίνα και τη Φιλίτσα, αλλα....και κάτι άλλο.....





14.3.10

34. Δι ριβεντζ οφ δι γκοστ κατ!

Photobucket
Το φάντασμα της αδικοχαμένης Μέλπως που τόση ώρα τις παρακολουθούσε, βρήκε την ευκαιρία που περίμενε...
Η σατανική Μπήλιω ήταν το ιδανικό σώμα για το ανήσυχο πνεύμα της γάτας που διψούσε για εκδίκηση....
-Μαρη! ουρλιαξε η Κόρη γιατί γλυφς το χερς σου?? Μον Ντιεεεε!!!
-Για να πλυθώ μάρη τι σε κόφτει? Εσύ έχεις πιει πιο πολλά αντιπαλλεβόν κ από τη Βέφα Αλεξιάδου την τελευταία βδουμάδα.
Και με μιας στριγλιά η Μπηλιω-Μέλπω διέταξε την Τσάρλοτ:
-Τσακισ' μάρη να δεις τι έγινε με τις νταλίκες!

.............................


Πότε κανείς δεν καταλαβε πως ακριβώς η Μερεντα και η Σβετλάνα καταφεραν να τεμαχίσουν το σώμα του άτυχου Καράμπελλα.
Αυτό που κάποια στιγμή μαθεύτηκε ήταν ότι η Τσάρλοτ της βοήθησε ως κόρη πρωήν σφαγέα... με την υπόσχεση θα τη βοηθήσουν να παραγκωνίσει τις άλλες τρεις γκιώσες στο ρινγκ για τον Κίτσος Μπέιμπ...
Άσε που που τον ειχε τόοοοσο άχτι τον Κραμπελλα από την τυροχαλάστρα τότε που ήταν μικρή, που οπλισμένη με την ποστ τραυμαύτικ οργή και ενα τσεκούρι ανελλαβε το αιματηρό αυτό έργο καταβροχθίζοντας μισό κιλό γραβιέρα στο ενδιάμεσο.

Τα κομμάτια μεταφέρθηκαν στην καρότσα του αγρότικου Ντάτσουν της κυρά Κούλας μαζί με της δυο κατσίκες της τη Νίνα και τη Φιλίτσα μέχρι το Ρέμα της Κακιάς Ώρας. Οι τρεις τσούπρες ξεφόρτωσαν κομμάτι κόμματι τον Καράμπελα στο γάργαρο τρεχούμενο νερό (κόκκινο σαν του Ασωπού κ καθάριο σαν το Σαρονικό)

Καμιά τους όμως δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι ένα μέλος του δολοφονηθέντα σε περίπου τρεις μέρες θα άρχιζε να επιπλέει...


33. Κιουριόσιτι κιλντ δι κατς….


Μέσα στο πυκνό σκοτάδι της Πίκρας η Κόρη, η Μάνθα η Τσάρλοτ και η Μπήλιω συναντήθηκαν κάτω από τον μεγαλεπήβολο πλάτανο του χωριού ο οποίος βρισκόταν 3,3 μέτρα μακριά από το σπίτι του Καράμπελα. Η Τσάρλοτ αισθάνθηκε ένα σφίξιμο στην καρδιά και τα μπούτια της καθώς αντίκρισε τον πλάτανο. Θυμήθηκε ξαφνικά τα εφηβικά της χρόνια στην Πίκρα και τον γιό του τυρέμπορα της κάτω Τραχανούλας, τον Γιώτη.

Κεφάλαιο Γιώτης:
Ο Γιώτης ήταν παλικάρι αψηλό με γεροδεμένες πλάτες και ούτε που γύρναγε να κοιτάξει την (τότε) κοντοπίθαρη και μαυριδερή Τσάρλοτ. Έτσι κι εκείνη αποφάσισε πώς πρέπει να τον πάρει πάση θυσία. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που ο Γιώτης ήρθε στην Πίκρα να φέρει κεφαλογραβιέρα κάτω Τραχανούλας (εννοείται ΠΟΠ) και καμαμπέρ άνω Ραχουλίδας στον μπακάλη, η Τσάρλοτ άρπαξε την ευκαιρία. Ήθελε να τον κάνει σεντιούς κάτω από τον πλάτανο γιατί πολύ της άρεσαν τα βουκολικά σέτινγ. Τον πήρε λοιπόν από πίσω την ώρα που έβγαινε από το μπακάλικο και τον ακολούθησε μέχρι τον πλάτανο. Εκεί ο Γιώτης έκατσε να ξαποστάσει και η Τσάρλοτ άρπαξε την ευκαιρία καθώς και το «πακέτο» του Γιώτη. Τι κάνεις εκεί μωρή συφοριασμένη φώναξε ο Γιώτης γιατί η λυσσασμένη η Τσάρλοτ τον είχε πονέσει. Η Τσάρλοτ όμως δεν το έβαλε κάτω…έπεσε τουρλόκωλη και είπε στον Γιώτη: Συγχώρα με κι εγώ θα κάνω ότι θές. Τότε ο Γιώτης της είπε: Ο.Κ. μωρή Τσάρλοτ αλλά κοίτα μην μας δει κανείς γιατί τέρμα το καμαμπέρ και η κεφαλογραβιέρα…με Κίλνερ θα την βγάζετε. Τότε, και ενώ η Τσάρλοτ ήταν έτοιμη να πάρει επιτέλους τον Γιώτη, εμφανίστηκε ο Καράμπελας από το πουθενά και έμεινε η Τσάρλοτ τουρλόκωλη μπροστά στον πλάτανο να τραγουδάει: Πάει το π’λιμ μου πάαααει....!Εκείνη την στιγμή ευχήθηκε να πεθάνει ο Καράμπελας που της στέρησε τον Γιώτη. Που να ήξερε ότι απόψε, μια πρώην πράκτορας της ΚΑ ΓΚΕ ΜΠΕ και νυν λέσμπιαν λόβερ της φίλης της Μερέντα θα είχε πάρει εκδίκηση για την χαλάστρα που της έκανε ο Καράμπελας;;;;;;

«΄Ει μωρ’ συ Τσάρλοτ που ταξιδεύει το κούφιο σου μαρή;» της είπε Μπήλιω και έτσι η Τσάρλοτ σταμάτησε να σκέφτεται την τυρίλα που ανέδυε το λαξεμένο κορμί του Γιώτη.
Κορίτσια κάτι έγινε απόψε στην Πίκρα το νοιώθω, είπε η Μπήλιω που έβλεπε και Μάγισσες της Μούρνης και ήξερε από μεταφυσικά. Είδα κάτι πολύ παράξενο, συνέχισε ακάθεκτη, την Μερέντα και την Σβετλάνα να πααίνουν κατά το σπίτι αυτού του γεροπαραλημένου του Καράμπελα ξόβιζες. Α, και το σοβιετικό απόβρασμα κούτσαινε κιόλας. Ξεκουνάτε…παμ να διούμε τι πάιζ’ .

Μα Μπήλιω , είπε η Τσάρλοτ, κιουριόσιτι κίλντ δι κάτ……..


TOY ΜΠΙ ΚΟΝ ΤΙ ΝΙΟΥΝΤ

13.3.10

32. Μπλοου νταουν του Μπηλιωνιονη

Την ιδια παντα στιγμη, κι ενω η Μπηλιω ηδη περναγε τις φωτογραφιες στο κομπιουτερ για να κανει το τελικο ρετους και να κολλησει το κεφαλι της στο σωμα ενος απο τα μοντελα του Αμερικαν Απαρελ, παρατηρησε κατι υποπτο στο μπακγκραουντ της φωτογραφιας. Δυο σκιες! Να ηταν τιποτα γιδια? Κουναβια? Ο Γιαγκουλας αποκλειεται, γιατι ειτε παει με πτωματα ειτε με τη Μανθα. Οχι, στο εξτρα ζουμ, εμφανιστηκαν καθαρα δυο γυναικειες σιλουετες ''μμμ ποιανης βυζα ειν'τουτα? και γιατι δε με μιλησαν'? κατ' μι βρουμαει ιδω!'' Κοιταξε μια μια τις αλλες φωτογραφιες και αρχισε να κανει ρικονστρακτ της εικονας, ακουγοντας στον πειρατικο ραδιοσταθμο Ραδιο Πικρα, το αγαπημενο της ασμα του "αρχοντα" Σωτη Κολλανη " Ασι κατου του μ'νακι, θα σι παρου γκατζετακ'".
Και να, της ηρθε σαν καρπαζια! Η Μερεντα με τη Σβετλανα! Γιατι να μην της μιλησε η Μερεντα? Απο εκεινη τη μερια που φαινεται να φευγουν, ειναι το σπιτι του γεροξουρα του Καραμπελα. Γιατι να φευγουν μαζι μακρια απο το κοτετσι? Γιατι η Σβετλανα μοιαζει να κουτσαινει? Ολα αυτα τα ερωτηματα ηταν βασανιστικα για να τα κραταει μονη της και αρχισε να στελνει εσεμες στην Κορη, στη Μανθα και στην Τσαρλοτ. Κατι της βρωμαγε και ειχε αερα πρωην σοβιετικου μπλοκ...



11.3.10

31. Η ζώνη του Κοτόφως

Κάτω από ανεξιχνιαστες συνθήκες η Μερέντα ενω περίμενε τη Σβετλάνα στο κοτέτσι σε στάση ΧΧΛ οδαλίσκης πανου στ' αχυρα, αντ΄αυτου εμφανιστηκε ο σάτυρος αφεντικός της ο Κάραμπελλας.
Όταν η δίμετρη ερωμένη του Κάμπελλα και της Μέρεντας έκανε την εμφάνισή της παραδόξως "Κρύου καιρός για Τρίου" δεν ήταν η πρώτη της σκέψη...
Κάτω από την επήρεια της πανσελήνου και της σατανικής γάτας που καιρό τώρα διψούσε για ένα παγωμένο Murder Mystery Coctail.... τo 12 ποντο τακουνι της καρφώθηκε στο δόξα πατρί του Αγαμέμνονος Καράμπελλα....
Απο κάπου κοντά ένα άγριο νιαούρισμα έσκισε τη νύχτα.






9.3.10

30. cockτειλ

Την ίδια ώρα που τα βήματα της δεσποινίδος Γκορμπατσωφ αντηχούσαν στο τσιμέντο της αυλής, μερικά μέτρα σαπέρα πηγαινοέρχονταν νευρικά τα τακούνια της κόρης.
Κόντευε να τρελαθεί στην ιδέα ότι έλειπε από το σκρίνιο η αγαπημένη της ταινία. Είχε κατεβάσει 3 αντιπαλεβόν και μάλιστα έξτρα αλλά αυτή τη φορά δεν της είχαν κάνει τίποτα.
'' Θα πιω κανα δύο ακόμα να ηρεμήσω και να κοιμηθώ και αυριο πια, θα ξαναψάξω''.
Η κατάποση των επόμενων κουμπιών συνοδεύτηκε από το τσίπουρο που είχε μέσα το βαρύ κρυστάλλινο μπουκάλι -πάνω στο σκρίνιο- αντί για νερό. Και αφού κούμπωσε αυτά, ανέβηκε στο δωμάτιο της και συνέχισε ξεκουμπώνοντας τα κουμπιά του κουρσέ της la trela, ενώ το cockτέιλ είχε αρχίσει να κάνει τη δουλειά του...

8.3.10

29. Έγκλημα στο Γκόλφω Παρκ

Ήταν περασμένες έντεκα όταν η Σβετλάνα έκλεισε το φως της αυλής και γλίστρισε στο κοτέτσι. Η Μερέντα ήταν ήδη αυτού πεσμένη στα άχυρα φορώντας μόνο τη βενετσιάνικη μάσκα και γύρω οι κότες που κοιμόντουσαν ήσυχα.
Τα αβυσαλέα όμως τακούνια της δεσποινίδος Γκορμπατσώφ είχαν ήδη ξυπνήσει τον λάθος ανθρωπο.




5.3.10

28. Ασε κάτω τα Βιάγκρα και δες μπας και Βρειάντρα...


Η ώρα ήταν οκτώ και 2 λεπτα. Στο φαρμακείο μια ουρά από συνταξιούχους είχε δημιουργηθεί από νωρίς. Η κυρά Κούλα με της δύο κατσίκες της περίμενε απ' έξω γιατί η ψωλαρπάχτρα η Μανθα της είχε βάλει χέρι να μη βάζει ζώα στο φαρμακείο και είχε στηλει την κυρά Μαριγώ μέσα να πάρει τα φάρμακα για την πίεση της και δύο κούτες έμπλαστρα Λέοντος γιατί ήταν νταντανιασμένη όλη η πλάτη της πάλι.
Η Μανθα αν και ντοπαρισμένη ΣΤΑΡΧΙΔΙΑΜΟΛ, ένοιωθε να φλέγεται από πόθο για τον Κίτσο.
Πολλά είχαν συμβεί τις τελευταίες μέρες... Μια ζαβη Αμερικάνα είχε σκάσει και πήρε τα βουνά στην καλύβα του Βάγγου ακα meditation and deep για deep relaxation σέντερ (χωρίς να γνωρίζει όπως όλες ότι ο Βαγγος έγινε γκουρού γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλά και αλλά.
Η λυσσάρα έτρεχε πάνω κάτω στα κατσάβραχα της Άνω Πίκρας πίσω από τον α-γκουρού της μπας κ τον κουτουπώσει αλλλα αυτο δεν κράτησε και πολύ...
Η λεβεντονταρντανογκαμήλα Τζένα γκρεμοτσακίστηκε σαν την Γκόλφω και τώρα μόνη και άγαμη νοσηλευόταν κατ' οίκων στο μεντιτατιών κέντρο-ακα καλύβι που μπάζει από παντού. Η Τασούλα ως φίλη ούτε που έσκασε παρά με το κωλοσκυλο βόλτάρε σαν το ξέκωλο με σορτσάκι, γόβα και το άη-phone παραμάσχαλα έξω απο το μαγάζί του Πλουσίου.
Απο την άλλη η Κόρη είχε αποζαβωθεί τελείως και πέρναγε κάθε τόσο από το φαρμακείο να μπουκώσει ΑΝΤΙΠΑΛΕΒΟΝ ΕΞΤΡΑ (για αυτους που δεν την παλεύουν διπλά-Τώρα και με νέα αντιπαλευτική δράση) και κλεινόταν μέρες στο σπίτι βλέποντας βαμπιροταινίες.



Η Μερέντα πάλι ήταν άφαντη και καμιά τους δεν να μπορούσε να φανταστεί ότι λίγες ώρες αργότερα θα γινόταν συνένοχος σε ένα φρικιαστικό έγκλημα...



4.3.10

27. Κολ μι Αλεξις Καρρινγκτον

Την ιδια παντα στιγμη, κι ενω η Μπηλιω εκανε το βραδινο μουλτι-τασκινγκ της (εκανε τσατ ενω εκοβε τα πετσακια απο τα δαχτυλα των ποδιων της), εφερε στο μυαλο της σαν ταινια, ολα αυτα που ειχαν διαδραματιστει τα τελευταια χρονια στην Πικρα, χωρις την Τασουλα-Τσαρλοτ. Ειχε διχαστει, απο τη μια της ειχε λειψει διοτι ηταν το θυμα της γκρινιας της και δεν εκανε ποτε παραπονα, απο την αλλη η Τασουλα ηταν πολυ δημοφιλης καποτε, κι ας ηταν παρθενοπιπιτσα (τοτε). Θα την εβαζε σε (ακομα πιο πολυ) δευτερη μοιρα οσον αφορουσε τον Κιτσο. Να μην μιλησει για το γιο της δημαρχεσσας που σπουδαζει στο Λονδινο εδω και 14 χρονια και μπορει να γυρισει οπου να'ναι το παλικαρι. Η Τσαρλοτ ηδη την ειχε κανει αντ στο Φεισμπουκ και οι αντρες φεισμπουκ-φιλοι της Μπηλιως, με τη σειρα τους εκαναν αντ στην Τσαρλοτ και η Μπηλιω εγινε φουγαρο. Τι να κανει; Να την εκανε ντι-φρεντ; Πολυ βαρυ, θα την εκραζαν και οι μουχριτσες πανω στις ελιες. Να της εκανε οτι ειχε κανει στην Δημητρουλα της κυρα- Μελπομενης απο το Περα-Κωλοχωρι; Τι εκανε στη Δημητρουλα;



Υποθεση Δημητρουλα



Η Δημητρουλα απο το Περα-Κωλοχωρι, ηταν απο τις πιο πολυφερνες νυφες του Νομου. Ηταν απο καλη οικογενεια, με σπουδες ιχθυοκαλλιεργειας, ο μπαμπας ηταν μεγαλοκτηνιατρος και τσιφλικας, αλλα πανω απ'ολα η Δημητρουλα ηταν και πολυ σουπερ κουλ γκομενα. Απο μικρη ηταν το πιο καλοντυμενο παιδακι. Η μαμα της την εντυνε με γιουναιντεντ κολορς οφ Μπενετον και αργοτερα στο γυμνασιο και λυκειο φορουσε μονο Κουκαι και Στεφανελ. Ηταν στα προσκοπακια απο μικρη, οπου γνωρισε ολα τα αγορια του νομου, καθως και τις χαρες του εφηβικου ερωτα. Ενω σπουδαζε, εφερνε στις γιορτες μαζι της και απο ενα διαφορετικο γκομενο. Και πανω απ'ολα ηταν υπερανω, δεν ηταν κατιναρα σαν τις αλλες. Η Μπηλιω αποφασισε να την κανει ρεζιλι, δεν μπορεις κυρα μου να συμπεριφερεσαι σαν πριγκηπεσσα, ενω υπαρχει η θεα Μπηλιω!
Αρχισε λοιπον να πλησιαζει τη Δημητρουλα με τη δικαιολογια οτι, εχω ψυχολογικα προβληματα, κανεις δε με καταλαβαινει και οτι η σιγουρια και σκληροτητα που δειχνω ειναι απλως ενα προσωπειο για να καλυψω τον πονο μου. "Γιατι βρε Μπηλιω μου ετσι; (η Δημητρουλα δεν εχει προφορα) Οχι αγαπη μου μην το κρατας μεσα σου, πες μου!" Αρχισε να λεει η Μπηλιω οτι μπουρδα της κατεβαινε στο κεφαλι, οτι πνιγεται συναισθηματικα και οτι σκεφτεται να κανει κατι πολυ ασχημο στον εαυτο της. Απο τοτε ξεκινησε το μαρτυριο της Δημητρουλας, η οποια αισθανοταν τρομερες ενοχες απεναντι στη Μπηλιω. Ηταν και αυτη λιγο ψωναρα, τα'θελε ο κωλος της μιας και την ειχε δει Φρουντ. Η Μπηλιω αρχισε να κανει συχνα τηλεφωνηματα μεσω Σκαιπ (ειπαμε κατινα αλλα οχι και ηλιθια) σε ασχετες ωρες και οποτε της κατεβαινε. Και για να σιγουρευτει οτι η Δημητρουλα δεν ηταν με παρεα, την προετοιμαζε λεγοντας της, "σ'ιφχαριστου αγαπ'μ που μου συμπαραστεκεσ' και μπουρω να σε παρου ουοποτ' θελου!" και οτι "με βοηθ' πουλυ να μην κανου κατ' ασχημου". Αυτο κρατησε κανα-δυο μηνες. Ρακος η Δημητρουλα απο τις ενοχες. Η Μπηλιω δεν ηταν τυχερη σαν αυτην. Και τοτε ξαφνικα και χωρις προειδοποιηση, η Μπηλιω εξαφανιζεται. Απο Σκαιπ, απο Φεισμπουκ απο τα πανηγυρια, απο τα καφενεια, απο τα κομμωτηρια, απο παντου. Χαλια η Δημητρουλα. Στη δευτερη εβδομαδα αρχισε να ρωταει κοσμο. Και την Κορη. Ελα ομως που η Μπηλιω ειχε ηδη βαλει σ'εφαρμογη το διαβολικο σχεδιο της. Αρχισε να λεει σε κοσμο οτι η Δημητρουλα της την επεφτε και την αποφευγει. Γι'αυτο το λογο, και για λιγο καιρο μονο, θα ειναι ινβιζιμπλ απο Φεισμπουκ, Σκαιπ, παντου, διοτι η Δημητρουλα της εκανε Ιντερνετ Μπουλινγκ! Μονο προσωπικα μηνυματα. Και για χαλαρωση κατεβηκε στην Αθηνα γιατι ηρθαν και οι εκπτωσεις. Η Κορη και ολος ο κοσμος δεν ειχαν πιστεψει τη Μπηλιω στην αρχη. Ομως η Δημητρουλα εκανε σαν ζουρλαμενη να μαθει που ηταν η Μπηλιω και οταν την ρωτουσαν γιατι κοβοταν τοσο πολυ, εκεινη λογω καλου χαρακτηρα δεν ελεγε κουβεντα. Ολοι εβγαλαν τα συμπερασματα τους και κανεις δεν ελεγε το παραμικρο για τη Μπηλιω. Της Δημητρουλας αρχιζε να της γυαλιζει το ματι. Την ιδια στιγμη, η Μπηλιω ηταν μια χαρα. Εκανε σοπινγκ θεραπυ στην Πατησιων και μαθαινε τα νεα απο την Κορη. Μετα απο δυο μηνες, συναντησε "τυχαια" τη Δημητρουλα στο πανηγυρι του Κατω-Πορδοβουλωματος. Η Μπηλιω δεν εδωσε σημασια στη Δημητρουλα. Η Δημητρουλα αρχισε να ουρλιαζει μπροστα της, οτι εισαι γαιδαρα και μουλαρα, να μη σε ξαναδω ποτε μωρη αγελαδα κτλ. Ολοι, ξαναεβγαλαν τα συμπερασματα τους. Η Μπηλιω νικησε! Η Δημητρουλα μετα απο μεγαλο καυγα με τον μπαμπα της, διοτι της συγχωρουσε που ειχε παρει ολα τ'αρσενικα (ηταν προχωρημενων αντιληψεων ο κτηνιατρος) αλλα οχι και πλακομουνου. Η Δημητρουλα εκανε την καρδια της κομπο και αποφασισε να παραιτηθει απο το συνεταιρισμο και να παει στην Αθηνα που ειχε και διαμερισμα. Και πολυ ασχοληθηκε!
Η Μπηλιω στην αναμνηση ολων αυτων, πηγε να σκασει ενα σατανικο γελιο, αλλα της βγηκε σε ρεψιμο απο τις πολλες κοκα-κολες. Οχι, για την Τσαρλοτ θα κανει κατι αλλο, θα την πολεμησει με τα ιδια οπλα. Κοιταξε παλι το προφιλ της στο Φεισμπουλ. Τσαρλοτ απο Τασουλα εκεινη; Μπιλυ απο Μπηλιω αυτη. Φανσυ χιπστερ φωτο εκεινη; Φανσυ χιλμπιλλυ αυτη. Αρπαξε τη ντιτζιταλ φωτο-καμερα και βγηκε εξω για νεες περιπετειες.

33.

3.3.10

26. Mεσάνυχτα στην Πίκρα

Η ωρα ηταν προχωρημενη, σχεδόν μεσάνυχτα.
Η Τσάρλοτ αναλογιζοταν τα δικα της και μεταξυ υπνου και ξυπνιου εβλεπε τον Βάγγο να την πλησιαζει με ενα μπρόκολο στο ενα χέρι και ενα αγγούρι στο άλλο...γιου νοου..
Η Μάνθα διαπίστωνε πόσο σημαντικό ρόλο έχει παίξει αυτη η μικρή λέξη "κίτσος" πάνω στον όχι μικρό και όχι λεπτό δονητή της...
Η Μερέντα τράβαγε τα δικά της ζόρια(σβετλάνα και τα ρέστα) και ενω είχε πέσει στο κρεβάτι απο τις 10, το μάτι ήταν ακόμα γαρίδα....
Η Κόρη προσπαθούσε να βρεί άκρη με τους ανάδρομους πλανήτες και τους οίκους. Είχε επίσης κατι φαγούρες χαμηλά, αλλα το απέδωσε σε αλεργία λογο ανοιξης και οχι σε σεξουαλικη πεινα.
Τα πηρε απο δω, τα πηρε απο κει, τα μελέτησε εις τριπλουν και βάλε, αλλά άντρας δεν της καθοτανε πουθενα.
- Δεν ειναι καλη μερα για αστρολογικους χαρτες σημερα. Σε μενα, στην "κρεμ ντε λα κρεμ" ολοκληρης της Πίκρας (ανω και κατω) και των γυρω χωριων να μη βγαινει αντρας???? Ζαμε! (jamais)!
Άι στου διαλ! Προσεχε πολυ την προφορα της, αλλά μερικες φορες μεταξυ του γαλλιστί της ξεφευγε κανα βλαχικο-οπως τωρα.
Η μονη λυση τωρα για να ξεχασετει ηταν να δει καμια ταινια απο αυτες τις δρακουλιάρικες με τα εκδηκητικα βαμπιρ που εκανε κεφι και ξεφευγε εντελως (θυμαστε-συνδρομο Τρανσυλβανια).

Πηγε στο σκρινιο, το ξεκλειδωσε και αρχισε να ψαχνει.