28.2.10

25. Τασούλα dont worry, be τσούλα!

Και ενώ οι μέρες κυλούσαν ανέραστα και ανέγγιχτα στα λαγκάδια της Πίκρας, η Τασούλα εν ελληνιστή, Σαρλοτ στο οφισιαλ έπλικε κι έλυνε, οργανώνοντας δι γουεμπ-σιτε μαντικής και αστρολογίας Μέντιουμς Πόρταλ Πίκρας.
Εκεί που αγνάντευε τον κάμπο, και αναλογιζόταν αν θα έπρεπε το μπακραουντ κόλορ να είναι ροζ σαν το τζουσι ( juicy couture) σλιπακι της ή ροζ φούξια σαν εκείνο το στριγκ που είχε ξεχάσει στη Μερσεντες του πρωην της πρωην φιλης της Jennas , χτυπαει το ροζουλί άι φόουν.
-Ο μαι γκοντ αναφωνεί η Σάρλοτ! Δατ ις ιτ! Ροζ σαν το αι φοοον.
Και σηκώσε το τηλεφωνο με απαράμιλο νάζι.
-Ο, Τζenna! Ιζ δατ γιου? Που καλέ? Στην Πίκρα καρ- κτελ? ΟΟΟΟ μαρι Τζένη…
Κλεινει το τηλεφωνο και πεταει πάνω της ενα τανκ τοπ με τζιν μινι, ισιες μπαλαρινες Τζιμι Τσοου απο το h&m και τρέχει προς το κτελ, ανήμπορη να πιστεψει οτι η Jenna ξεθυμωσε και αποφάσισε να ερθει στο χωριο, ολ δε γουει φρομ Μανχαταν να δει την κολλητη της φιλη και να της φερει τον Φλουφλη της, ενα τσιουαουα φτυστο- φτυσε καλε μι το βασκανεις- το απωλεσθεν ζωο της Παρτεις Χιλτον .
Χαου Φαμπιουλους !
-Φλουφλη μι μποι!!!!!!!” ουρλιαζε η Σαρλοτ καθώς αντίκρισε το ποντικοειδές ζωο και το εσφυξε ΑΣΦΥΧΤΙΚΑ! ανάμεσα στα ενισχυμένα με το πους απ στηθη της.
-Jenna, τι σουρπραιζ! ειπε εστιάζοντας στο βοωηδες βλεμμα που πλαισιονοταν απο ενα ελαφρα πορτοκαλενιο –σολαριουμ γουαιζ- δερμα, κοραλι κραγιον και ξανθο κσασμενο μαλλι προβατενια μπουκλα ολ δε γουει.
( Σημ. Καθε ομοιότητα με πορνογραφικο υλικο ειναι συμπτωματικη, ενω η Jenna εχει εκτενή καριέρα στο εξωτερικό ως συνοδός πολυτελείας αέρα, (φιρστ κλαας φλαιτ ατενταντ) first class flight attendant, φοράει DD σουτιεν και το μαλλί πέφτει ανέμελη ξανθια μπουκλά κατω ως τον κώλο, ταινία δεν εχει γυρισει ακομας αν και πολυ θα ήθελε.)
- Ντιαρ, χωρισα.. Ημουνα χαλια και εκει που επινα καφεδακι στο ρεστοραν σκεφτικα, πρεπει να παω να κανω γιογκα στη φυση με ενα μαστερ μεχρι να μου φυγει η καψα του Φρεντερικ Μαρτινεζ… Και βοιλα! Μπαίνω σε ενα σιτε και βρισκω εναν ζεν μαστερ νειμντ Βαγγος, Ανω Πικρα.! Και λεω ειναι γκοντ σεντ σημαδι.. Αρ γιου γκλαντ ντιαρ?
- Εεε σουρ, σουρ, βερι γκλαντ… λεει η Τασούλα που μόνο γκλαντ δεν ηταν οn second thought..
Η Τζενα, ηταν φιλη της αλλα απο αυτες που σου τρωνε το γκομενο απλα γιατι ειναι το μονο αρσενικο που τους εχει ξεφυγει στο χαρτη, Ευρωπαικοαμερικάνικο και μη!
Για την Τζενα ο χαρτης ειναι τα δρομολογια της ως Ιπταμενη της Αεδιαν Αερλινες:
Αθηνα ελ. Βεν. – Νιουζ Τζερσευ, Χιθροου – Αθηνα 1 φορα τη βδομαδα, Αθηνα – Αμστερνταμ 2 φορες, Αθηνα-Μιουνικ 3 φορες και περιστασιακα ριχνει και μια Σκανδιναβια.. Ετσι για ποικιλια.
Ενα απο τα πολυαριθμα ταλεντα της ειναι το να συνδιαζει τη δουλεια με τη διασκεδαση και δη με το σεξοτουρισμο.
Το δευτερο δε, το εχει αναγει και σε επαγγελμα και εχει γραψει το πρωτο της βιβλιο, μόνο σε περιορισμενα αντιτυπα τυπωμενο και αγορασμενο απο ολες τις ιπταμενες γνωστες της , κατα τα αλλα αντεργράουντ μπεστ σελλερ,

Dating the world, a Multicultural survey of passion, love and sex. 


Γραμμενο μεσα απο αληθινες εμπειριες αυτο το γλαφυρό λογοτεχνικο εργο, οδηγεί την αμαθη αεροσυνοδο, σε δρομους απολαυσης και χρησιμευει σαν οδηγος για να αξιολογεις την γκομενικη αντικειμενικη αξια του ξενου αντρα-φορινερ.
Περιεχει κεφαλαια οπως:
Ελληνες: You may approach a greek guy but he will be busy. He may have to fart or his girlfriend broke up with his 3 years ago and he is recovering, or his mum wants him to explore the world more and he is genuinely unavailable with the exception of fresh without further requests sex.
Ολλανδοι: There are necessarily 3 types of dutch guys. The ones who want to date you. The ones who want to marry you and the ones who want you to tell them what to do.Γερμανοι For Germans its easy. Its either sex. Or marriage.
Σκανδιναβοι: Scandinavians are like icecreams. The more you lick the better you enjoy it
Κλασσικο Αμερικανικο: While American stand comfortably on the top with big hands..and.. the equivalent μπινγκ τουλς. Americans can be your dogs, your horses, your friends ante kai gkomenoi ama thes.Thes?
The British: Between their: "yes dear", "cheers mate" and "oh yeah...let's have sex wherever and whenever" there is a world of awkwardness. They can be your friend, your boyfriend, your spouse and your brother all at the same time however they enjoy being your lover more than all the above. The reason is simple: they have been taught that sex is EVERYTHING (well right after booze but you know...)so they try hard and then harder and then even harder than that to be the best,most adventurous lover you've ever had. In other words keep them around if you're looking for just that but keep your eyes open the next time they are hammered because they'll conveniently forget the 2 girls (and possibly the guy)they shacked up with that night.
Αυτα αναλογιζοταν η Τασουλα οταν εφτασε τρεχοντας ο Βάγγος…

24. Μελλοντολόγος Μάνθα Καβλογιάννη

Μπορεί η Τασούλα, να έλεγε τον καφέ, η Μπήλιω τα χαρτιά, η Κόρη να σου βγάζε τον πλανητικό χάρτη στο πιτς-φυτίλ αλλά η Μάνθα ήξερε να λέει το κρεβάτι. 
Έχοντας πάρει όλους τους εναπομείναντες άντρες της Πίκρας και κάθε γύρω χωριού, λόγγου και λιβαδιού μπορούσε να προβλέψει το μέλλον της σχέσης του και της σχέσης τους με ένα πήδημα.
Και ήταν αλάνθαστη... 
Τον προπονητή της Μπήλιως τον είχε καταλάβει προ πολλού τι μέρος του λόγου ήταν, με το Γιαγκούλα ήξερε ότι ήταν μόνο για φόουν σεξ γιατι μόνο στα λόγια έμενε συνήθως, ο Καράμπελλας ήταν μεγάλη ανωμαλάρα στα νιάτα του άλλα τώρα έκανε ακόμα και το Μαθουσάλα να φέρνει σε ζεν πρεμιέ μπροστά του, οι άλλοι δύο σκατόγεροι ήταν ο ένας ο πατέρας της και ο άλλος ο θειός της... οπότε ήταν οι μόνες περιπτώσεις που θα μπορούσε να απαντησει: Δ.Γ/Δ.Α./Ο.Κ.Θ. (δεν γνωρίζω δεν απαντώ-ούτε και θέλω)...
Το κακό ήταν ότι αυτό το λουκουμάκι τον Κίτσο δεν τον είχε γευτεί ακόμα. Και η Μάνθα ήταν μια γυναίκα αχόρταγη, ακόρεστη και λαίμαργη που κάτι τέτοια λουκουμάκια τα έβαζε αβασανιστα ανάμεσα σε δύο πτι-μπερ και τα έκανε μια χαψιά.
Αποφασιστικά πήρε ένα μαύρο ανεξίτηλο μαρκαδόρο και έγραψε πάνω στον αγαπημένο της δονητή μια μόνο λέξη: 


ΚΙΤΣΟΣ




25.2.10

23. Αιντε παγαινε απ'εδω κυρα'μ!

Την ιδια παντα στιγμη, κι ενω ο μπακαλωραιος ε-ντελιβερι την κοπαναγε απο το μπριζολαδομαγαζο σκεφτοντας οτι την γλυτωσε παλι απο μια ακομη λυσσαρα της Πικρας ''μπα διαουλε, καμια ουρα θα μι φανει ιτουτες ζουντανου'', η Μπηλιω αφριζε. Οι αλλες απο πισω αισθανονταν το βαρυ κλιμα. Η μπορει απλα η Μπηλιω να'χε ξεχασει να βαλει το Φα αποσμητικο της.
Η Μπηλιω γυρναει και με στομφο και αερα ιδρωτιλας, ρωταει την Τσαρλοτ "Τι γυρευ'ς εισι ιδου; Νουμιζα οτι ειχαμε ξιμπλεξει απ'την παρτη'ς, μια και καλη!''
Κανονικα οι αλλες θα'πρεπε να σοκαριστουν και να συμμορφωσουν τη Μπηλιω, αλλα πρωτ'απ'ολα ηταν γαιδαρες και δευτερον ηξεραν τα παλια και γι'αυτο δεν ιδρωσε καθολου το αυτακι τους.
Καποτε λοιπον, η Τασουλα και η Μπηλιω ηταν κολλητες. Τοτε η Μπηλιω τραβιοταν με τον καπως μεγαλυτερο της, προπονητη της ποδοσφαιρικης ομαδας γυναικων της Περα Πικρας. Στην Πικρα, για προπονητρια ειχανε την Κυρα Γιωργαινα, λεβεντογυναικα και σεμνη. Η Μπηλιω, μιας και ειχε ενα εκτοπισμα απο τοτε, δικαιως ειχε παρει το ρολο του τερματοφυλακα της Θυελλας Πικρας. Εφερνε λιγο στη Μις Πιγκυ, γλυκια σεξουαλικη, μπολικη και με βαρυ χερι. Και με νευρα, πολλα νευρα. Καμια δεν τολμουσε να της βαρεσει γκολ. Ελα ομως που αυτο ξαναβε τον ετσι κι αλλιως ξαναμμενο προπονητη της αντιπαλης ομαδας, τον Βαγκο. Η Μπηλιω ερωτευτηκε, ηταν μοιραιο να γινει ετσι. Την κολακευε που εκεινος την ειχε ξεχωρισει μεσα απ'ολα τα κοριτσια των δυο χωριων. Ετσι νομιζε, τουλαχιστον. Στην αρχη ολα ηταν υπεροχα. Την πηγαινοεφερνε στην Αθηνα στα καλα ξενοδοχεια της Ομονοιας για Ντολτσε Βιτα. Ειχαν μαθει απ'εξω το μενου του πιο γνωστου πατσατζιδικου στην Αθηνας. Την ειχε κανει βασιλισσα!
Ολη η Πικρα ομως, οπως και το διπλα και το παραδιπλα χωριο, ηξεραν καλα οτι ο Βαγκος ηταν μεγαλος τραγος. Η Τασουλα προσπαθουσε να πεισει την Μπηλιω, οτι, να βρε παιδι μου, μην εισαι τοοοοοσο σιγουρη γι'αυτον, κρατα και μια πισινη. Η Μπηλιω χασκογελαγε πονηρα '' Χα! Ζηλευ' του ζουλαπ'! Δι βαριες' αστη να κακαριζ''' Η καημενη η Τασουλα ομως στεναχωριοταν. Οι αλλες, μαζι και με την αδερφη της Μπηλιως, χεσμενη την ειχανε τη Μπηλιω. Της αξιζε να παρει ενα καλο μαθημα τετοιος κωλοχαρακτηρας που'ναι!
Αυτο εξοργιζε την Τασουλα ακομα πιο πολυ, που απο τοτε την ειχε δει λιγο με το ριλιτζιον και καλα τιμωρος του εγκληματος. Μια και δυο το κανονισε. Τον παραφυλαγε τον τζαναμπετη το Βαγκο και οταν εκεινος πηγε να ξεμοναχιασει τη Μαριγουλα, αριστερο μπακ με πολυ καλο σουτ, ετρεξε να φερει τη Μπηλιω και καλα να δει το γιο της δημαρχεσσας κατω στο ρυακι. Κοντεψε να τσακιστει η Μπηλιω, που παρ'ολ'αυτα ματια δεν ειχε για αλλον αντρα και τι να δει; Ο Βαγκος μπρουμυτα, με τη Μαριγουλα να του κανει κολονοσκοπηση.
Ενα μηνα εκανε να συνελθει, φυσικα ουτε να ξανακουσει για Βαγκο, η Μαριγουλα τη γλυτωσε με μια βαρια διασειση και οσο για την Τασουλα, αυτο το τερας που την εκανε ρεζιλι, αλλαζε δρομο κι εφτυνε οταν την εβλεπε μπροστα της. Η Μπηλιω, προτιμουσε να ηταν με το Βαγκο και ας μην ηξερε τι εκανε, αρκει να ηταν με καποιον. Τουλαχιστον ΑΥΤΗ ΕΙΧΕ δεσμο. ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ειχαν ζηλεια. Τελεια και παυλα. Αυτη η πραγματικοτητα την ευχαριστουσε κι οποιο γουρουνι-α, αλλαζε το στατους κβο, ηταν εναντιον της.
Οταν η Τασουλα την κοπανησε απο το χωριο για να βρει την τυχη της, ολοι της κουνησαν το μαντηλι, εκτος απο τη Μπηλιω. Προτιμησε να δει στην τηλεοραση τα καλλιστεια.
Τωρα λοιπον ειναι η στιγμη που ξαναβρισκονται. Η Τασουλα, τωρα Τσαρλοτ, εφαγε χειροτερα αγγουρια στο αμερικα και γενικως δε μασαει, ειδε με συμπαθεια την αντιδραση της παλιας της φιλεναδας. " Καμ χηαρ μωρη" και αγκαλιασε τη Μπηλιω με αγαπη. Και αμεσως ευχηθηκε να μην το'χε κανει, Η Μπηλιω κολουσε απο ιδρωτιλα και μασχαλιλα.

21.2.10

22. Κρουαζιέρα θα σι πάου

O e-Κάρος γύρισε το κεφάλι του ενοχλημένος για να δει σε ποιόν (ποιά καλύτερα) ανήκε το νύχι που του έσκαβε αισθαντικά το σβέρκο.

Αντίκρυσε μια φάτσα οικεία, την οποία όμως δεν μπορούσε να κατατάξει ότι ανήκε σε κάποιο γνωστό του πρόσωπο.

-Ποιά ισι σι;
- Να σι πω... Δε φτάνει που μου μ ‘έχεις κάνει ιγκνόουρ 7 φορές τον τελευταίο μήνα, δε θυμάσαι και τη μάπα μ’ τώρα; Μέχρι το Μεγάλο Χωριό πήγα για να βρω φωτογράφο και να φτιάξω φωτογραφία για το προφάιλ μου! Είπε με παράπονο η Μπίλιω.
-Ωραία. Και τι θες από μένα τώρα;
-Έλα βρε καμάρι μ’. ... Τόσες φορές στο έχω γράψει.... Να μωρέ.... Ουνειρεύομι να πάμι ένα ταξιδάκι μόνοι μας μέχρι την Άνω Μπήχταινα, ξέρεις εκεί που φτιάξαν το χιονοδρομικό και κάνουν (ξε)σκί και έχει τον ξενώνα μι το τζακούζ’. Πάμι σι λέου και τα πληρώνω όλα εγώ για πάρτη σου π’τσαρά μου!
-Τι λες ωρή; Και τι θα κάνω εγώ μαζί σου στο τζακούζι; Ξεχνάς ότι σε τρεις μήνες παντρεύομαι την Κωνστάντω;

Πράγματι, ο e-Κάρος σε λίγο καιρό θα παντρευόταν την κόρη του Αφεντικού του και τα σχέδιά του να γίνει ο κλήρονόμος μιας διαβαλκανικής επιχείρησης θα γίνονταν πραγματικότητα. Σηκώθηκε από το τραπέζι, άφησε ένα δεκάευρο για τα κοψίδια που έφαγε (τον καφέ του τον είχαν κεράσει οι 4 λιγούρες απέναντί του), καβάλισε την εντούρο του τραβώντας το γκάζι διακεκομένα τρεις φορές και έφυγε για να παραδώσει την παραγγελία που είχε στο επόμενο χωριό.

21. το αναπάντητο εσεμέσ



Η Μπήλλιω δεν είχε λάβει καμία απάντηση στο εσεμέσ που ειχε στείλει για να μάθει τι γίνεται, γεγονος που την έκανε εξω φτερνών.
Τα κρατάει όλα για τον εαυτό της η κάργια... σκέφτηκε. Πήγε στο σκρίνιο άνοιξε το απαγορευμένο ντουλάπι-η κόρη νομιζε οτι μονο η ίδια ειχε κλειδιά, βούτηξε το dvd "the Brides of Dracula" και έτρεξε να ανακαλύψει τι είχε συμβεί εκει έξω.
Ήταν πολύ εύκολο γιατί βγαίνοντας συνάντησε τον Γιαγκούλα που μετέφερε την άτυχη κερά-Τάκαινα που την πήγαινε στο πατρικό της στην άνω Πίκρα να την κλάψουν και να την ξενυχτίσουν όπως της άξιζε.
Του κούνησε λίγο το βυζόμπαλο (χριστουγιεννιάτκη πουτίγκα) και της τα ξεστόμισε όλα με το νι και με το σίγμα!Προσθήκη  εικόνας

20. E-καρος Μπέιμπι!!!!

Εν τω μεταξύ, στο ρεστοράντ της κακιάς ώρας, οι εναπομείνασες τρείς χάριτες έχασκαν σαν νεοψαρεμένες ρέγγες...Η μάνθα προσπαθούσε να κρατήσει το βλέμμα της σταθερό και να καρφώσ' τον ψηλόλιγνο, μελαχρινό νεαρό, με μουστάκι πασχάλη Τσαρούχη, γυαλιά αλά Τζόν Λένον και αέρα Σταμάτη Γαρδέλλη στις ένδοξες μέρες του, ο οποίος προσπαθούσε μάταια να καταλάβει τι ήταν αυτό που επέπλεε στον πάτου του μπυροπότηρού του...-"καλά να πάθει η dyke η Μερέντα που ξεκουμπίστηκε κακήν κακώς... -σκέφτηκε, κοιτάζοντας με ύφος Ζίνα εκδικητή τις υπόλοιπες δύο ανταγωνίστριες.."Καλά, την Τσάρλοτ το ραδίκι την έχω χαλαρά..έτσι και πάει να τον πλησιάσει, της σκάω μία με το σαμπό στον χτυπημένο αστάγαλο και βλέπει το άγαλμα της ελευθερίας ανάποδα! Όσο για την άλλη την ξιπασμένη, την Κόρη που μας το παίζει Γκλέν Γκλόουζ στο Επικίνδυνες Σχέσεις, θα την λούσω με λίγη Λούξ, να λιώσει ο σοβάς και θα τρέξει κλαίγοντας στις τουαλέτες (χημικές, έξω απο το καφενείο που είχαν ξεμείνει από τότε που ο Άμπαξ-κατασκευαστική είχε έρθει στην Πίκρα να αναπλάσει το μνημείο των Ανύπαντρων Πεσουσών Πικριανών, το 1950 όταν μία χούφτα αγαργάλιστες του χωριού καταπλακώθηκαν στο τσαρδί της κυρά-Γιαννούλας, στην προσπάθειά τους να βιάσουν ένα χαμένο τσοπάνο απο το διπλανό χωριό)....
Κι ενώ η Μάνθα φαντασιωνόταν το λιγνό ανώνυμο νεαρό να της τρίβει το μουστάκι του στις απάτητες κουρφές της, η Τσάρλοτ τον έκανε επίσης στέαρ (stare), με πόθο και μίσος...της θύμιζε τον Λουτσιάνο..
"Εσύ καημένο μπόι θα πέι (pay) για όλα τα απωθημένα μου απο τον Λουτσιάνο- δε μπάσταρντ! Θα σε σεντιούς και μετά θα σε αφήσω σε λεφτ-όβερς μικρό μου πούντλ (puddle)...Θα κλαίς και θα χτυπιέσαι κι εγώ θα είμαι κούλ λάικ δε γουίντ...χαχαχα.." ..κάγχασε και άστραψαν τα λευκά της δόντια με μια πινελιά κοψιδιού στην άκρη...
Η Κόρη ένιωσε τον κότσο της-μπανάνα να φουσκώνει όταν είδε τον νεαρό δανδή- έτσι τον φαντάστηκε λόγω του συνδρόμου της Πενσιλβάνια που λέγαμε- να κάθεται σαν τον Ρεμπό σκυμμένος πάνω απο το αψέντι του και να βουλιάζει στις αναμνήσεις μιας ζωής στα ανάκτορα των Βερσαλιών...Φαντασιωνόταν το λευκό του δέρμα να της κουνάει την "βεντάλια" και να της χαιδεύει με το "ξίφος" του τα μεταξωτά σεντόνια που της είχε πουλήσει κρυφά από τις γκιόσες ο γυρολόγος...
Κι ενώ τα κορίτσια μας βούλιαζαν στην μελάσα των φαντασιώσεών τους, ο e-Καρος, το ντελίβερι μπόι του Πλουσίου, του μαγαζιού με τα ιντερνετικά γκάτζετ που είχε κυριαρχήσει στα Βαλκάνια..."Γαμώ την Παναχαική μου, πώσ κατέληξα πάλι στην μέση του πουθενά, τριγυρισμένος από θάμνους και λυσσασμένες βλάχες να πίνω ξεθυμασμένη μπύρα και να πρέπει να μοιράσω τέσσερις κούτες μέχρι το βράδυ ????Τι στο διάολο, τις καταπίνουν τις webcam και τους σκληρούς δίσκους???"....Αφτά σκεφτόταν όταν ένιωσε ένα γαμψό νύχι να τουχαιδεύει τον σβέρκο...

19. Δε Μερέντα Στριπ Σόου

Στο καφενείο του χωριού που όλους και όλους είχε 3 πελάτες, τον κυρ Μήτσο, τον Θύμιο και τον κύριο Καράμπελλα το αφεντικό της Μερέντας, τα φώτα είχαν χαμηλώσει.

Το σόου ήταν έτοιμο να ξεκινήσει. Εφτά το απόγευμα μπορεί να θεωρηθεί νωρίς για ένα τέτοιο ιβεντ αλλά για να προλάβουν οι γερομπισπίκηδες να γυρίσουν σπίτι για τις ειδήσεις των οκτώ και να φάνε το φιδές τους, να βάλλουν τη μασέλα στο ποτηράκι με το νερό και να κλείσουν ευτυχισμένοι τα μάτια τους, κατά προτίμηση όχι δια παντός, η ώρα ήταν ουκαϊ.

Η Μερέντα έλαμπε από μπέιμπι όιλ και γκλίτερ. Οι τρεις πορνόγεροι-οι τελευταίοι εναπομείναντες άντρες της Πίκρας-ξερογλειφόντουσαν στους ρυθμούς του Καρναβαλιού από το ΣιΝτι της εφημερίδας Καπουτσίνο. Όλα έδειχναν ότι αυτή η νύχτα θα έμενε αξέχαστη στους τρεις θαμώνες όταν ο στηθόδεσμος της Μάτα φάτε ψάρια Χάρη έπεσε στο πάτωμα.

Ο κυρ Θύμιος ένοιωσε ένα σφίξιμο σαν τότε που ήταν ακόμα έφηβος, τα μάτια του γύρισαν και αφροί άρχισαν να βγαίνουν από το στόμα του λίγο και πριν ξεψυχήσει ένα ανόητο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του. Το ιατροδικαστικό πόρισμα ήταν εγκεφαλική αιμορραγία κανένας όμως από τους νοσηλευτές και γιατρούς (τρεις όλοι και όλοι στο σύνολο) δεν κατάφεραν να εξηγήσουν την επίμονη στύση του κυρ Θύμιου η όποια αποδόθηκε σε νεκρική ακαμψία των κάτω άκρων.






18. Η μάσκα με τις ασημένιες πούλιες.

Η Merenda βρήκε την ευκαιρία να φωνάξει τη Σβετλάνα σπίτι της. Η ίδια δε μπορούσε να ανέβει μόνη της στο πατάρι. Είχε υψοφοβία, μετά από μια τραυματική της εμπειρία στο Καμπαναριό της Αγαμίας. Ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασε να κάνει τρίο με τον Παπά Κυριάκο και τη γυναίκα του Ευαγγελία. Πολλοί έλεγαν πως η Ευαγγελία ήταν στέρφα & το ζευγάρι έκανε τα πάντα να αναζωπυρώσει τη σχέση του & να αποστομώσει όλες τις φαρμακόγλωσσες (τη Γιαννίτσα, το Νικολή & Cabbana- Καμπάνα (τον gay ράφτη του χωριού), τη Γιώργαινα (τη χαρτορίχτρα), τη Γιώργαινα του δασκάλου κ.λπ. Όλη αυτή η παρέα μαζεύοταν κάθε μέρα στις 07.32 το πρωί & παρακολουθούσαν όλοι μαζί Αυτιά (είχαν ομαδικές φαντασιώσεις μαζί του) και έπειτα έβλεπαν συνταγές μαγειρικής στο κανάλι 5 του τηλεκοντρόλ.
Η Μerenda έστειλε sms στη Σβετλανα "επείγον πρέπει να ανέβεις στο πατάρι τώρα!", άνοιξε την plasma & πάτησε το 5. Από τότε που τελείωσε η "Κάμψη" του Φώσκολου, το 5 είχε συνδεθεί με τη ζωή του χωριού. Μόνο εκεί μάθαιναν τον καιρό (για να τον μεταφέρουν στους γυμνασμένους παραγωγούσ βαμβακιού της διπλανήσ κωμόπολης) και τα πιο hot s/m εσώρουχα που παίζουν στην αγορά της πρωτεύουσας. Kατόπιν έδιναν παραγγελία στον Βάγγο από την λαική, να τους τα φέρει. Ο Βάγγος είχε το πόστο δίπλα από τις μάπες (λάχανα), τα μπρόκολα και τα αντίδια. Ο ίδιος ωστόσο δεν τα έφερνε από την Πρωτεύουσα, αλλά από έναν Κινέζο φίλο του. Είχε μανία με τις ανατολικές θρησκείες, το Δαλάι Λάμα (αντιστεκόταν σθεναρά στον ταοισμό), το τηγανιτό ρύζι με αβγά (κορόιεδευε όσους έτρωγαν καγιανά & αηδίες του χωριού) και τα ... ευρώ. Πήγαινε πολύ συχνά στον Κινέζο φίλο του, τηγάνιζαν μαζί μπανάνες, μοιράζονταν μπάλες παγωτό από τη Δωδώνη, ονειρεύονταν γκέισες στην πλαγιά της Αγαμίας & μίλαγαν για το ταιλανδεζικο μασάζ. Ήταν ο μεγάλος τους καημός. Αυτός και η Κόρη. Στην Αγαμία είχαν μόνο ένα Ινστιτούτο με Σουηδικό μασάζ (τι να ξέρουν τώρα αυτοί οι Βορειοευρωπαίοι!) & η Κόρη δεν τους καθόταν με τίποτα!
Τους έβαζε να "παίζουν" στη στήλη της στο περιοδικό του χωριού "Η Guardian της Αγαμίας", χωρίς να τους έχει μιλήσει ποτέ. Όλοι στο χωριό ήξεραν πως η Κόρη έπασχε από το ¨Σύνδρομο της Τρανσιλβάνια" (έβλεπε παντού δυστυχισμένα & εκδικητικά βαμπίρ) και από μυθομανία -τους τα είχε σφυρίξει ο γιατρός που τους έπαιρνε την πίεση.

Η Σβετάλανα έφτασε γρήγορα, φόρεσε μονάχα τις σαγιονάρες της και άφησε τα μισά νύχια της άβαφτα (τα άλλα μισά ήταν βαμένα φούξια!). Της κατέβασε την ασημένια μάσκα με τις πούλιες. Ήταν το πολυτιμότερο ενθύμιο της Μερέντα από τη Βενετία, όπου είχε ερωτευτεί έναν γονδολιέρη. Η ίδια, ο γονδολιέρης και το κουπί είχαν ανεβάσει πολλές φορές παλίρροια στα βενετσιάνικα κανάλια.
Τη μάσκα της τη χάρισε ο γονδολιέρης, προκειμένου να τη ξεφορτωθεί και να φύγει μετά από τη μασκαράτα & να επιστρέψει στην Αγαμία. Ο γονδολιέρης Μάρκο (Πόλο) είχε βάσιμες υποψίες πως η Μερέντα γούσταρε τη γυναίκα του. Την είχε δει πολλές φορές να την ταίζει ταλιατέλες στο στόμα, να την πασαλείφει με πέστο & να της κάνει κομπλιμέντα για τις ικανότητές της στην πάστα... Οι υποψίες του επιβεβαιώθηκαν, όταν έπιασε τη Μερέντα να χαιδεύει το εσώρουχο της Μικαέλα, την ώρα που περπατούσαν πάνω στη Γέφυρα των Στεναγμών (μεγάλη η χάρη της).
Ήταν 3 Αυγούστου 2002, όταν η Μερέντα αναγκάστηκε να φύγει για πάντα από την Ιταλία. Σο αεροπλάνο έφαγε ένα τοστ (άψητο!), μια μηλόπιτα (χωρίς γλυκό παθαίνει υπογλυκαιμίες, στον ελληνικό βάζει 4 κοφτές κουταλιές ζάχαρη!), ήπιε 2 φλιτζάνια ξινό χυμό πορτοκάλι & χάζευε την μάσκα, που τησ χάρισε ο Μάρκο σκεφτόμενη το ασημένιο εσώρουχο της Μικαέλα. Τότε ήταν που πήρε και την απόφαση να προσθέσει πούλιες στη μάσκα της. Σκέτη ήταν πολύ άχαρη.

18.2.10

17. Γουατέβερ!

Η συζήτηση κράτησε μία ώρα ακόμα. Η ιδέα του πόρταλ τις άφησε σχετικά ασυγκίνητες μιας και ως δια βίου μουλάρες, ήθελαν άντρα εγώ και τώρα, αυτά τα μελλοντικά σχέδια δεν τους γέμιζαν ούτε το μάτι ούτε τα σκέλια.
Αυτό όμως που τους τράβηξε την προσοχή ήταν ο παιδαράς του διπλανου τραπεζιού. Η Μάνθα όλως τυχαίως ξεκουμπώσε δύο κουμπιά στο ροζ πουκάμισό της, η Κόρη έσιαξε τον κότσο της, η Τσαρλοτ έριξε λίγο νερό στο τι σιρτ της και η Μερέντα έστειλε εσ εμ μες στη Σβετλανα "Στηλε πουρο + παμε ιμπιζα. μας πηρε χαμπαρι χωριο".

16.2.10

16. Portal: οι πύλες του ανέγγιχτου

"Αγαπημένα μου γκέρλζ", είπε η Τσάρλοτ, μ'αυτήν την απαράμιλλη προφορά που μόνο μία ελληνοαμερικανίδα βλάχα από την Αστόρια μπορούσε να υψώσει:
ον μάι γουέι στου χουριό, καθθθώς έπινα μάι λαστ μπλάντι μέρι και φανταζζζόμουν τον Λουτσιάνο να πνίγεται σαν το σέλερι σε μία λίμνη βότκας και αίματος- θα σσσας τα ιξπλέιν όλα και για αυτό το νάιτμερ-, καθθθώς άι γουόζ σίνκινγκ στο ντιπρέσιουν της αποτυχίας και της επιστροφής, με μοναδική παρηγοριά- μπιλίβ μι γκερλζ το ότι θα σας ξαναδώ- τα βαλα κάτω- πούς του λένε ρε παιδί μ'?- τα φιλοσόφησα,και είπα:
"τσάρλοτ, το αμερικανικο όνειρο μπορει να καμ τρου στην πατρίδα σου...ό,τι δεν κατάφερρρες στο γιου ες μπορείς να το κάνεις στην πίκρα, εκεί που μεγάλωσες, γυναικώθηκες και δεν είδες ποτέ άσπρη φάκινγκ μέρα..
και ντον΄τ γκετ μι ρονγκ, γκερλζ, αλλά αυτό το ανήλιαγο για τα σκέλια μας μέρος, κάνει κονφέρμ το όνομά του όπως η Μάνθα έκανε τους γκόμενους στα διπλανά χουριά!"
το ήσυχα βλακώδες και κενό της βλέμμα κράτησε την Μάνθα απο το να της τρίψει τα καλογυαλισμένα colgate δόντια της στην λαδόκολλα!
"Μιλάει αυτή που ήρθε στο χωριό- με την ελπίδα ότι θα έχουμε κλωνοποιήσει αρσενικά- και μου φόρεσε το σορτσάκι της απο το τζούνιορ χάι με την μπλούζα που πέταγε στα πάρτυ στο spring break όταν έμπαινε μπροστά στην μάνικα να φανεί η καινούρια ρώγα!
Ξεδιάντροπη Τατσούλα!
επειδή όμως, η Μάνθα-μην γελιόμαστε- ήταν η πιο καλογα...ρνιρισμένη στην παρέα έδειξε την ανωτερότητα που μόνο 20 οργασμοί (έστω και με αναπάντητες κλήσεις) προσφέρουν απλόχερα και ....ήπιε την κοκα κόλα λάιτ της Μερέντας...
"Και για πέςςς μαρί, τι θα κάνεις δηλαδή??"
Η τσάρλοτ ανασκουμπώθηκε στο καυτό σορτσάκι της, φακ/! την τσίμπαγε η ξεφτισμένη ψάθα της ταβερνοκαρέκλας, έτριψε νωχελικά με το γαλλικό της μανικιούρ τον πρησμένο της αστράγαλο, έσκυψε συνωμοτικά πάνω απο τα ξεκοκαλισμένα πα-ί-δια και είπε:
Θα κάνω ένα πόρταλ, σάιτ, σελίδα στο ίντερνετ μωρέ, γιού νόου, που θα λέει την μοίρα, τα ταρώ, το φλυτζάνι, το αυγό και τα πασχάλια σε όλες τις άτυχες, ανέγγιχτες, αγάμητες πούαρ ψυχές εκεί έξου..
Κι αν παέι καλά, η πληρωμή, ξέρεις, το ριγουόρντ, θα είναι να μας στέλνουν μία στου τόσου κι από έναν άντρα συγγενή τους...και οφ κόρσ θα τον κάνουμε σέαρ, χάνιζ (honeys)!!!!
Oh!- my-!- god!, τώρα που το ξεστόμισα άι ριαλάιζντ ότι είναι τζίνιουζ!! So, πείτε μ', γουάτ ντου γιου θίνκ??? (ήξερε ότι το παράκανε με τα αμερικάνικα αλλα΄της άρεσε να ξεχωρίζει μ'αυτό τον άερα της ξενιτεμένης- πώς το λέτε εσείς εδώ, γιατί έχω ξεχάσει πώς το λέμε εμείς εκεί???)

15. To 9o το πόρταλ της Πίκρας

« Να μωρέ, για την κηδεία της θειάς μου της Δέσπως ήρθα πίσω στην Πίκρα»
«Μας δουλεύεις μαρή;» Είπε έξω φρενών η Μάνθα.
«Έχει δίκο η Μάνθα» πρόσθεσε η Κόρη έχοντας το βλέμμα της πότε στα μάτια της Τσάρλοτ και πότε στα χέρια της, τα οποία κρατούσαν ένα παϊδι που έσταζε λίπος.
«Έχουν δίκιο οι κοπέλες! Αφού εσύ και η θειά σου είχατε να μιλήσετε χρόνια! Όλο το χωριό το ξέρει αυτό!» Είπε θριαμβευτικά η Μερέντα, πλένοντας με στιμένο λεμόνι τα χέρια της.

Η Τσάρλοτ ήρθε τότε σε δύσκολη θέση. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, ανασκουμπώθηκε στην πλαστική καρέκλα της ταβέρνας (η οποία πριν φτάσει στην Πίκρα ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα ακουμπισμένη μέσα στην καρότσα ενός κόκκινου Ντάτσουν), έβγαλε μια βαθιά ανάσα από τα πνευμόνια της και είπε:

«Εντάξει λοιπόν! Θα σας αποκαλύψω την αλήθεια... Βαρέθηκα να μαγειρεύω μουσακάδες!»
«Εγώ να δεις!» πετάχτηκε η Κόρη.
«Όχι μαρή! Εννοώ ότι μετά από 5 χρόνια ψυχανάλα κατάλαβα ότι άλλα ήθελα να κάνω και άλλα κατέληξα να κάνω»
«Και τι θα ήθελες να κάνεις;» Ρώτησε με απορία η Μάνθα.
«Λοιπόν, θυμάστε τη λόξα που είχα από μικρή με τα μεταφυσικά;»
«Αμέ, πως δεν θυμόμαστε! Έλεγες τον καφέ καλύτερα και από τη δασκάλα σου σε αυτά, την κυρά Μαριγούλα» Είπε η Μερέντα.
«Ε... ναι λοιπόν! Θα στήσω το δικό μου πόρταλ ως μέντιουμ παραψυχολόγος στο ιντερνετ»
«Τι είναι αυτά που λες μαρή... Κουζουλάθηκες;» Ξεφώνισαν με μια φωνή οι υπόλοιπες τρεις.
«Τι είναι αυτό το πόρταλ;» Ρώτησε η Μερέντα.
«Πόρτα μαρή το λένε, όπως λέμε οι Πύλες του Ανεξήγητου» Είπε διδακτικά η Κόρη.
«Λοιπόν» είπε η Τσάρλοτ «Το business plan έχει ως εξής....»

14. Το Ρεστοράντ της Κακιάς Ώρας

Ο ερχομός της Τσάρλοτ-Τασούλας ήταν κάτι που έπρεπε να γιορταστεί με όλες τις τιμές και έτσι οι τέσσερις άσπονδες φίλες μετά από λίγες ώρες φορτώθηκαν στo πίσω μέρος της νεκροφόρας του Γιαγκούλα που υποσχέθηκε να κεράσει τις τσούπρες τα καλύτερα παϊδάκια του βουνού,σε ένα παλιό στέκι νεκροθαφτών.
Η κερά Τάκαινα όμως αφησε την τελευταία της πνοή στην Κάτω Πίκρα και ο Γιαγκούλας λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αφησε τα κορίτσια μόνα τους μπροστά σε μια σκάφη παϊδια...
Με ένα συνεοημένο ύπουλο βλέμμα οι τρεις γύρισαν και κοίταξαν την άμοιρη Τσάρλοτ ξεφωνίζοντας:
-Τι κανς δω πίσω μαρή;


15.2.10

13. Γκααααν γκααααννννν

Την ιδια παντα στιγμη, ο Γιαγκουλας ειχε μια μικρη φαγουρα, εκει χαμηλα. "Μωρ'τιν'τουτο παλι;" Αναρωτιοταν τι στην ευχη του συνεβαινε. Πλυθηκε και ξαναπλυθηκε, αλλα τωρα αρχιζε να τον τσουζει! Αρχισε να σκεφτεται οτι ισως δεν θα'πρεπε να κανει αυτα που εκανε στη μακαριτισσα την Κυρα-Γιωργαινα. Λεβεντογυναικα ομως, παρ'ολο που τα χε τιναξει κανα 5ωρο, οταν του τη φερανε, ητανε ροδαλη ροδαλη. Οποιοσδηποτε θα κολαζοταν. Α, οχι! Η Γιωργαινα, το'ξερε ολο το χωριο, οτι ηταν τιμια γυναικα, νοικοκυρα, δεν γνωρισε αλλο τσουτσουνι περα του κυρ Γιωργη. Τουλαχιστον εν ζωη. Η Μανθα, παλι, της οποιας της τον σφυριζε αραια και που, δεν υπηρχε καποιος αλλος για να την "βολεψει", εκτος κι αν εβγαινε γυροβολια εξω απο την Πικρα. Και απο την προ-προηγουμενη φορα μεχρι την τελευταια, ηταν σιγουρος πως δεν ειχε παει με αλλον. Επρεπε να παει να τη βρει! Ειναι βλεπεις και η φαρμακοτριφτρα του χωριου, τι αλλο να αποκαμει ο δολιος; Καβαλησε το σκουτερ (το οποιο το ειχε διακοσμησει γκοθικ, ξερει και ν'αυτοσαρκαζεται) και ανηφορισε για την πλατεια. Οπως πλησιαζε, τι να δει; Ολα τα τσουπια μαζεμενα! Και ποια ειναι η τσουπα καταγης; Ε οχι! Αποκλειεται! Αισθανθηκε την καρδια του να χτυπαει σαν ζουρλαμενη. Μια κραυγη βγηκε απο το στομα του: " Τασουλα μ'! "

12. Λα βι εν Ροζ

Tα κλειδιά της Ροζ Βίλλας της Μάνθας είχαν στο μπλελόκ ένα μικροσκοπικό πανίσχυρο ροζ δονητή για τις δύσκολες ώρες στην Πίκρα.
Αφού πάρκαρε τη Μερτσεντες στο γκαραζ διαπίστωσε οτι τα κλειδια έλειπαν. Ήταν σιγουρη για το που θα τα έβρισκε. Στο φαρμακείο δίπλα στο τηλέφωνο...
Βουρ πίσω και έβριζε μόνη της το θεό κ όλο του το σόι. Αλλά με το που έφτασε έξω από το φαρμακείο όταν είδε όοολη την εαρινή συναξη των αγαμοφυλλάκων σώπασε.
Όλες οι τσαπερδόνες ήταν μαζεμένες και κοίταζαν σα χάνοι την πεσμένη Τσάρλοτ. Η Μάνθα βγήκε λαχανιασμένη (τόσο τσιγάρο και ουίσκι όλο και κάτι είχαν καταφέρει να κάνουν μέσα στα χρόνια)και με την κραυγή "Τααασούυυυυυυυυυλα μ'!" όρμησε προς την πεσμένη Τσάρλοτ με το ένστικτο της φαρμακοποιού να ξυπνάει μέσα της.
Κάτω από αυτές τις τραγικές συνθήκες οι πάλαι ποτέ αχώριστες φιλενάδες βρεθήκαν παλι μετά απο δέκα χρόνια.
Άι σιχτίιιρ σκέφτηκαν ταυτόχρονα!

11. Kαντ τεικ μαι αις οφφ οφ γιου...


Η νοικοκυροσυνη ηταν ενα απο τα δυνατα σημεια της κορης αλλα το πιο δυνατο ηταν το καλο της γουστο και οι γνωσεις της πανω στη μοδα. Δεν ειχε αφησει ουτε ενα αδιαβαστο κοσμοπολιταν-μπορουσε να παρει ορκο στην αγια κατινα γι αυτο. Ηταν ενα πραγματικο πικροκοσμογκερλ!! Η αριστοκρατικη της καταγωγη (ο παπους της ηταν για πολλα χρονια προεδρος στην πικρα) φαινοταν απο μετρα μακρια- κατι που δε φαινοταν ουτε με τον καλυτερο μεγεθυντικο φακο οσο κι αν αυτος πλησιαζε την αδερφη της τη μπιλλιω.
Οι γονεις τους ειχαν πεθανει και τους ειχαν αφησει ενα απο τα ωραιοτερα σπιτια της πικρας.
Εφυγαν ομως με τον μεγαλο καημο: δεν ειδαν τις κορες τους νυφουλες. Εκεινες συνεχιζαν να ζουν με εναν πολυ μεγαλυτερο καημο: να δουν χαρα στα σκελια τους.
Καθως προχωρουσε στο πλακοστρωτο με απωτερο σκοπο να φτασει στο καταραμενο μονοπατι, ο ηχος απο το αλησμονητο "καντ τεικ μαι αισ οφφ οφ γιου" της τεραστιας καλλιτεχνιδας εφης θωδη την παγωσε!
Δεν ειχε συνηθισει ακομα τον καινουργιο ηχο που ειχε βαλει στο roz αι φον. Ξαφνιαστηκε.
Νεο εσεμες? απο ποιον?

10. Ποια φουναζει, ποια πληγωνει τη σιουπη?

Την ιδια παντα στιγμη, η Μπηλιω βαριοταν μεσα στο Σπιτι. Αρχισε λοιπον ν'ασχολειται με το αγαπημενο της θεμα: τη Μπηλιω, τη Μπηλιω, τη Μπηλιω!
Οπως παντα, σημερα ηταν πιο ομορφη απο ποτε. Εκστασιαζοταν με αυτη τη σκεψη, την αναβε το γεγονος οτι μπορουσε να ειχε οποιον αντρα επιθυμουσε, μεσα στο χωριο. Ναι, ειναι η αναφτρα της Πικρας! Αρκει αυτο το ηλιθιο μικρο χωριο να ειχε και κανεναν αντρα, περα απο το Γιαγκουλα.
Και ποια θα την ξεπερνουσε σε ομορφαδα, χαρη και πονηρια; η παρθενοπιπιτσα η αδελφη της, η Μανθα που ειχε παρει και τα δεντρα σε ολη την περιφερεια, ή η στραβομουρα Μερεντα; Τεντωνε το χερι της κρατωντας την ντιτζιταλ φωτοκαμερα και ποζαρε στο φακο ολο ναζι και αισθησιασμο. Ναι, ακομα μια καινουρια φωτο για το προφιλ της στο Φεισμπουκ! Οχι αυτη ειναι πιο ωραια! Οχι αυτη! Αυτη, αυτη καλυτερα, μοιαζει λες και την εχει τραβηξει καποιος αλλος, ειναι πιο πειστικη για το προφιλ της, μια θεα με πιστους ακολουθους! Μια κραυγη εκπληξης και θαυμασμου μες το καταμεσημερο, ηρθε να της διακοψει τον καθημερινο διαλογισμο της. Ποιανης τσιριδα εκοβε τα αρνια και τ'αγελαδια απο το μεσημεριατικο χουζουρι; Τι ηταν αυτο που της διεφευγε σημερα; Ερχοταν ο γιος της Δημαρχεσσας απο την Αγγλια; Στην τελευταια σκεψη, η Μπηλιω εστειλε στο Τουιτερ της οτι επιστρεφει σε λιγο, εγραψε στο Φεισμπουκ οτι κανει λογκ αουτ, μπατ μπι ραϊτ μπακ, εκανε να σηκωθει, αλλα ειχε μουδιασει ο πισινος της, ειχε παρει και κατι κιλακια τωρα τελευταια, και ξαναεκανε λογκ ιν. Σκεφτηκε πως ισως θα επρεπε να μετριασει τα σουβλακια και τα κοκορετσια, αλλα τι πειραζει; στο ιντερνετ ετσι κι αλλιως ειχε γινει μανουλα στην τεχνη του να εμφανιζεται σαν μανεκεν απο το μπουστο κι απανω. Ειχε βρει κι ενα καταπληκτικοοοοο σουτιεν Βικτορια'ς Σεκρετ στην Αθηνα στις τελευταιες εκπτωσεις, και το βυζομπαλο ηταν τουρλωτο σαν Χριστουγεννιατικη Πουτιγκα. Βγαζει το κινητο με τα Μπλινγκ Μπλινγκ (ντιζαϊν, Ντολτσε και Γκαμπανα) και στελνει εσεμες στη χαζιοβιολα αδερφη της: "Ελα μαρη, τι τρεχ΄; Ποια σκουζ΄; ¨

9. Tο καταραμένο μονοπάτι

Η κόρη κατάλαβε αμέσως ότι εκείνες οι γόβες ΔΕΝ ΗΤΑΝ δεξίμ! Ποια μπορεί να ήταν αυτη που φορούσε γόβες που έμοιαζαν με τις δικές της ξώφτερνες πράσινο-λαχανί μανόλο βλάxικ????????
Αυτο ηταν το ερώτημα που τη βασάνιζε καθώς κατέβαινε τις σκάλες βιαστική προσπερνώντας τη μπίλλιω που έπαιρνε πόζες μπροστά απο τη "γουεμπ καμ". Ήταν η έβδομη φορά που είχε κάνει "φρέντ ρικουέστ" στο αγόρι απο το e shop αλλα εκείνος τίποτα.
Το τσιριχτό αμάν της Τσάρλοτ διαπέρασε τα αφτιά της κόρης πριν ακόμα την αντικρύσει. Τώρα πια ηταν σίγουρη για το ποια ηταν η κάτοχος των φiστικί γοβών. Έφτιαξε τον κότσο της και αποφασισμένα κατευθύνθηκε προς το καταραμένο μονοπάτι-κι αν έχει καταστρέψει πέδιλο και νύχι πεντικιούρ!

8. Τα του Λουτσιάνο...

Πάντα σε όλες τις ιστορίες υπάρχει μια άσκοπη παρενθέση. Καιρός να φύγουμε απ' την Πίκρα και να μεταφερθούμε σε μια πολυπολιτισμική γειτονιά στην βορειοδυτική γωνιά της διοικητικής περιφέρειας της Νέας Υόρκης, στο Κουίνς.

Βρισκόμαστε στην Αστόρια μέσα σε μία πολυσύχναστη πιτσάρια του Λουίτζι Μπράβο. Το αρώμα του βασιλίκου σμίγει με αυτό του σκόρδου όπως ακριβώς ο πιτσαράς Λουτσιάνο με ό,τι θυληκού γένους ον περνάει απο δίπλα του. Τις σερβιτόρες, τις πελάτισες, τη γυναίκα του Λουίτζι Μπράβο, τις αδερφες, τις ξαδερφες του, τις θείες του, τη μητέρα του (70 χρονών χήρα μαφιόζου) γιατι όλα κι όλα: Ο Λουτσιάνο είχε πολλά φυσικά χαρίσματα εκτός από ενα. Καλό γουστο.

Α... και όσο για το "προβλημάτακι" του...

Το πρόβλημα δεν ειναι ότι δεν μπόρουσε να κάνει να κάνει παιδιά αλλά το οτι δεν μπόρουσε να σταμάτησει να σπέρνει κουτσούβελλα σε ολόκρηρη την Αστόρια ως Τσαρ-Λατίνο λόβερ, μιας και κατάγεται απο την εξωτική Γιούτα σκαστός από μία οικογένεια της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών (επίσης γνωστή ως η Εκκλησία των Μορμόνων).


ΥΓ : Η Τσάρλοτ πάλι το έμαθε τελευταία....

7. Η ανάκριση

«Τίνος είσι ισύ κόρη μ’;»
Η φωνή της κυρά Μαριγούλας ταξίδεψε την Τσάρλοτ στα παιδικά της χρόνια. Ναι, την πήγε σε εκείνα τα χρόνια που έπαιζε κρυφτό με τις φίλες της στην πλατεία του χωριού. Η κυρά Μαριγούλα καθόταν κάθε απόγευμα στο μεσαίο παγκάκι απέναντι από το πιό κεντρικό καφενείο του χωριού, έχοντας πανοραμική θέα στην πλατεία. Αγαπημένη της ασχολία ήταν να σχολιάζει όσα έβλεπε με το δεξί της μάτι ( το αριστερό έπασχε από γλαύκωμα τα τελευταία 30 χρόνια).

«Η Τασούλα είμαι θειά, η κόρη του κυρ Νίκου του ράφτη!»

«Αι, πιδί μ’! Ισι δεν είχες πάει στα ξένα;»

Η Τασούλα, ή αγγλιστί Τσάρλοτ, είχε όντως μεταναστεύσει στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να ακολουθήσει την καριέρα της διακεκριμένης φάσιον ντιζάινερ. Βέβαια, μπορεί σχεδιάστρια μόδας να μην έγινε ποτέ, αλλά έφταχνε σίγουρα τον καλύτερο μουσακά σε όλο το Κουήνς, αφού η δουλειά της ήταν μαγείρισσα σε φημισμένο εστιατόριο της Αστόρια.

«Ναι κυρά Μαριγούλα, στην Αμερική μένω, ήρθα για την κηδεία της θειάς μου της κυρά Λένας»
«Αϊ κόρη μου.... ο Θεός ν’αναπαύσει την ψυχή της, κι ας έμπαινε η κατσίκα της στα κήπια μου για να φάει κορφάδες!»

«Δε μου λες κόρη μου, παντρεύτηκες ισι;»

‘Ηταν η αναμενόμενη ερώτηση – μαχαιριά στην καρδιά της Τσάρλοτ. Ολόκληρο υπερατλαντικό ταξίδι είχε κάνει και στη διαδρομή προσπαθούσε να βρει μια καθωσπρέπει δικαιολογία για τον πρόσφατο χωρισμό της με τον Λουτσιάνο, το γκαρσόνι της γειτονικής στο εστιατόριο που δούλευε πιτσαρίας. Ήταν σίγουρη ότι τα νέα θα είχαν φτάσει μέχρι την ορεινή Πίκρα...

« Παντρεύτηκα και χώρισα κυρά Μαριγούλα... Βλέπεις ο άντρας μου δεν μπορούσε να κάνει παιδιά»
«Τι μου λες κόρη μ’!»
«Μεγάλη ιστορία κυρά Μαριγούλα... Θα έρθω να τα πούμε αύριο το απόγευμα στην αυλή σου και να μου πεις και τον καφέ!»
«Όποτε θες Τασούλα μ’!»
Η Τσάρλοτ έκανε ένα βήμα προς το μονοπάτι που θα την έφερνε στο πατρικό της. Το τακούνι όμως από την αριστερή φυστικί γόβα της είχε αντίθετη άποψη. Μόλις ακούμπησε στο κακοτεράχαλο μονοπάτι γύρισε και έπσασε. Η δε Τσάρλοτ έβγαλε μόνο μια τσιριχτή κραυγή λίγο πριν προσγειωθεί στο έδαφος με φόρα:

«Αμαααααααάν!»

14.2.10

6.Η Διαθήκη- Δι Τεστικλαμεντ

Μπακ του δι Καράμπελλα όφις, μία σκοτεινή υπόθεση διαδραματιζόταν... Η κυρά Δέσπω, γνωστή σε όλους και ως Δράκαινα των Κατσαβραχίων τα είχε τινάξει προ λίγων ωρών εντός της οικίας. 
Πίσω της άφηνε όμως μία ουκ δυσκαταφρόνητη περίουσια στην γυναίκα που είχε υπάρξει σύντροφος της ζώης της τα τελευταία 12 χρόνια. 
Τη Μέλπω τη γάτα της ζωής της.
Αυτό ειναι Τρου Λοβ αναφώνησε η Σβέτλανα που πίσω από τα κιτρινισμένα κουρτινάκια μπορούσε να διακρίνει την Μέρεντα την Κόρη τη Μάνθα και μια καινούργια πατσαβούρα με γόβα φιστίκι και γάμπα τουμπανο.
Αυτο ειναι πιρίεργο, σκέφτηκε....


13.2.10

5. Ιγκνοορ σι λέω...

Η Κόρη είχε ήδη βγει στο μπαλκόνι και παρακολουθούσε, τη Μάνθα να βγαίνει από το φαρμακείο ισοροπώντας στα γιγάντια τακούνια της, τη Μερέντα να ξετρυπώνει από το γραφείο του αφεντικού της και στο βάθος δύο εκτυφλωτικές φυστικί γόβες. 
Ποια θα μπορούσε να είναι η κάτοχος τους πέρα από τα κορίτσια της Πίκρας?
Θα μάθαινε τίποτα δεν θα της ξέφευγε. Κοιταχτηκέ στον καθέφτη και έσιαξε τον ξανθό μπανάνα κότσο της.  Με μια αποφασιστική κίνηση έπιασε στα χέρια της τη Λακ και ψέκασε μεχρι που το μαλλί κοκάλωσε και η τρύπα του όζοντος μεγαλωσε κατά δύο εκατοστά πάνω από τον όχι και τόσο καθάριο ελληνικό ουρανό.
Ήταν έτοιμη να μάθει.
Η αδερφή της η Μπίλλιω καθόταν στο κάτω πάτωμα και διόλου χαμπάρι δεν είχε πάρει για τίποτα άλλο εκτός από το φέισμπουκ προφάιλ της. Με άτσαλινη ψυχραιμία πατησέ "ιγκνόρ" στην προσκληση φίλιας του Τάσου Γιάγκουλα.

4. Γιου αρ σίτινγκ μι!

Στο δικηγορικό γραφειο του Αγαμένονα Καράμπελλα επικρατούσε ησυχία καθως η Μερέντα αρχειοθέτουσε τα κρακέρακια και τα πατάκια στο στομάχι της μαζί με δύο κιλά Σερενάτες. 
Η μητέρα της τηλεφωνησε δυο φορές οταν η Μερέντα ασυνειδητα γλυκοκοιταζε την Σβετλάνα ερωμένη-σπιτωμένη του αιωνόβιου αφέντικου της. 
Τα ξανθά μαλλια της έπεφταν σε ξασμένες τουφες μπροστά στις καταμαυρες κακομακιγιαρισμένες βλεφαρίδες. Το κοκκινο λαμέ φόρεμα της USSR χάου λόβλι γιου αρ την άναστατωνε. 
Τα τρία πακέτα πατακία και οι δυο ντουζίνες σοκολάτες δουλευαν ομως πιο δυνατά απο το γεννετησιο ενστικτό της....
 Μπακ του δι τόιλετ ε στρέιντζ σάουντ γκοτ χερ ατένσιον...
-Μάι γκοντ κυρά Μαριγουλά εσείς;
 (τύπου ζεις ακόμα αντιπαθητική κωλογρία με τα 2345678 κτήματα?) 



3. Μάνθα η Αντρορουφήχτρα

Η νύχτα έπεφτε για ακόμη μια φορά στην Πίκρα. Η Μάνθα είχε για άλλη μια βραδιά βάρδια στο φαρμακείο. Αυτά συμβαίνουν όταν είναι κανείς φαρμακοποιός σε ένα χωριό 200 κατοίκων. Διάβολε! Η Μάνθα δεν άντεχε μόνη όταν διανυκτέρευε το φαρμακείο. Για την ακρίβεια δεν άντεχε μόνη της -και πιό συγκεκριμένα χωρίς να μυρίζει βαρβατίλα δίπλα της- ούτε λεπτό.

Στην αρχή άναψε ένα τσιγάρο. Καθώς κατέβαζε με νταλκά τον καπνό στα πνευμόνια της,
κοιτούσε τους δείκτες του ρολογιού που βρισκόταν στον απέναντι τοίχο. 1:15. «Φτου σου ρε γαμώτο, θα πρέπει να είμαι κλεισμένη στο κωλοφαρμακείο άλλες 6 ώρες και 45 λεπτά» σκέφτηκε φωναχτά...

Μετά άνοιξε την τηλεόραση. Κι ενώ ο αντίχειράς της έπαιζε μηχανικά με το τηλεκοντρόλ και τα μάτια της κόντευαν να κλείσουν, ήταν μάλλον το βογγητό που άκουσε που την έκανε να ξυπνήσει από το λήθαργο στον οποίο βρισκόταν.
«Αμάν!» Ξεφώνησε η Μάνθα «Εδώ είμαστε!». Τα μάτια της τώρα ήταν ορθάνοιχτα και ακολουθούσαν το ρυθμό με τον οποίο ο Χοσέ (ναι έτσι τον έλεγαν τον πρωταγωνιστή της τσόντας που πέτυχε στην τηλεόραση) πήδαγε την Τζασμίνα (νομίζω ότι είναι πασιφανές το ποια ήταν η Τζασμίνα). «Δε γίνεται» Σκέφτηκε αυτή τη φορά σιωπηλά η Μάνθα. »Πρέπει να εκτονωθώ κάπου».

Η ώρα όμως ήταν προχωρημένη και όπως είναι φυσικό, τα ελάχιστα αρσενικά που υπήρχαν στο χωριό κοιμόντουσαν. Όλα; «Αχά!», ψιθύρησε θριαμβευτικά η Μάνθα και το χέρι της έπιασε αμέσως το τηλέφωνο.

«Γραφείο κηδειών Γιαγκούλας, παρακαλώ!»
«Ναιιιι..... Γεια σου Γιαγκούλα, η Μάνθα είμαι από το φαρμακείο σε παίρνω.»
«Έλα βρε Μάνθα ‘μ! Έγινε κάτι;»
«Να μωρέ, νιώθω φλόγες να δέρνουν το κορμί μου»
«Και τι να σου κάνω εγώ μανα ‘μ;»
«Όλο και κάτι θα μπορούσες να κάνεις..»
Το ξημέρωμα βρήκε τον Γιαγκούλα να κοιμάται ανάσκελα σε ένα φέρετρο με το τηλέφωνο πεσμένο δίπλα του. Η Μάνθα έκανε το σταυρό της και ευχαρίστησε τον Μεγαλοδύναμο που και αυτό το βράδυ σταύρωσε άντρα έστω και τηλεφωνικά. Παρέδωσε στη βοηθό της και γεμάτη ικανοποίηση πήγε για ύπνο στη ροζ βίλλα που είχε χτίσει στην άκρη του χωριού με τα λεφτά του ΙΚΑ και του ταμείου του Δημοσίου.

12.2.10

2. O Ερχομός της Τσάρλοτ (μερος β')



Το σπίτι της Κόρης- που κι αν της το είχαν ζητήσει αντιπαροχή οι συγχωριανές της- έχει ένα τρομερό πλεονέκτημα: βλέπει στην πλατεία της Πίκρας, ακριβώς απέναντι από τον Πλάτανο της παρηγοριάς..
Την ίδια στιγμή, ξεπρόβαλλαν στο πλακόστρωτο δρομάκι, δύο υπέροχες φιστικί γόβες που τις ακολουθούσαν ένα ζεύγος γάμπες, από εκείνες που μόνο χρόνια τσιαρλίντινγκ (cheerleading) στο χάι-σκούλ του Νιού Τζέρζι θα μπορούσαν να χτίσουν..
Η Τσάρλοτ, αν και ακόμα ζαλισμένη από το τζέτ-λάνγκ και το μακρύ ταξίδι με το κάρο (car)-ΚΤΕΛ, ένιωθε τα φιστικί πόδια της να λυγίζουν από αγωνίιια...
Πόσα γίαρζ είχε να βίζιτ του χουριό της??
Τα γκέρλζ θα την θυμούνται άραγε??
Σταμάτησε για μια στιγμή, άφησε στο πλακόστρωτο την πορτοκαλί της σάκα, κοίταξε τον καταγάλανο ελληνικό ουρανό και με ρίγη, έβγαλε την ντίτζιταλ κάμερά της και τράβηξε την εκκλησία της Αγίας-Αγαμίας...
...όταν ξαφνικά άκουσε πίσω της μια γνώριμη φωνή..

1. O Ερχομός της Τσάρλοτ


Άλλη μια μέρα ξημέρωνε στην Πίκρα.
Το γαλάζιο του ουρανού συναντούσε το πράσινο του γρασιδιού και μαζί έσμιγαν παθιασμένα στο μπεζ των κατσικιών που έβοσκαν ανέμελα στα κατσάβραχα.
Η Kόρη ξεσκονίζε το σκρίνιο και γυαλίζε τα ασημικά όταν ένας ήχος που είχε να ακουστεί χρόνια το χωριό την αναστατώτωσε.
Ροδάκια βαλίτσας, είναι δυνατόν αναρωτιέται ; Μήπως, μήπως η προσευχές των αδεσμεύτων κοριτσιών της Πίκρας εισακούστηκαν και ένας άντρας αποφάσισε να μετακομίσει εδώ! Μήπως να πάρω τη Μάνθα τηλέφωνο να βγει στο δρόμο να κοιτάξει;
Άστη αυτή είναι λυσσάρα και άντρας να είναι θα μου τον φάει η γερακίνα. Θα βγω να κοιτάξω...