13.2.10

3. Μάνθα η Αντρορουφήχτρα

Η νύχτα έπεφτε για ακόμη μια φορά στην Πίκρα. Η Μάνθα είχε για άλλη μια βραδιά βάρδια στο φαρμακείο. Αυτά συμβαίνουν όταν είναι κανείς φαρμακοποιός σε ένα χωριό 200 κατοίκων. Διάβολε! Η Μάνθα δεν άντεχε μόνη όταν διανυκτέρευε το φαρμακείο. Για την ακρίβεια δεν άντεχε μόνη της -και πιό συγκεκριμένα χωρίς να μυρίζει βαρβατίλα δίπλα της- ούτε λεπτό.

Στην αρχή άναψε ένα τσιγάρο. Καθώς κατέβαζε με νταλκά τον καπνό στα πνευμόνια της,
κοιτούσε τους δείκτες του ρολογιού που βρισκόταν στον απέναντι τοίχο. 1:15. «Φτου σου ρε γαμώτο, θα πρέπει να είμαι κλεισμένη στο κωλοφαρμακείο άλλες 6 ώρες και 45 λεπτά» σκέφτηκε φωναχτά...

Μετά άνοιξε την τηλεόραση. Κι ενώ ο αντίχειράς της έπαιζε μηχανικά με το τηλεκοντρόλ και τα μάτια της κόντευαν να κλείσουν, ήταν μάλλον το βογγητό που άκουσε που την έκανε να ξυπνήσει από το λήθαργο στον οποίο βρισκόταν.
«Αμάν!» Ξεφώνησε η Μάνθα «Εδώ είμαστε!». Τα μάτια της τώρα ήταν ορθάνοιχτα και ακολουθούσαν το ρυθμό με τον οποίο ο Χοσέ (ναι έτσι τον έλεγαν τον πρωταγωνιστή της τσόντας που πέτυχε στην τηλεόραση) πήδαγε την Τζασμίνα (νομίζω ότι είναι πασιφανές το ποια ήταν η Τζασμίνα). «Δε γίνεται» Σκέφτηκε αυτή τη φορά σιωπηλά η Μάνθα. »Πρέπει να εκτονωθώ κάπου».

Η ώρα όμως ήταν προχωρημένη και όπως είναι φυσικό, τα ελάχιστα αρσενικά που υπήρχαν στο χωριό κοιμόντουσαν. Όλα; «Αχά!», ψιθύρησε θριαμβευτικά η Μάνθα και το χέρι της έπιασε αμέσως το τηλέφωνο.

«Γραφείο κηδειών Γιαγκούλας, παρακαλώ!»
«Ναιιιι..... Γεια σου Γιαγκούλα, η Μάνθα είμαι από το φαρμακείο σε παίρνω.»
«Έλα βρε Μάνθα ‘μ! Έγινε κάτι;»
«Να μωρέ, νιώθω φλόγες να δέρνουν το κορμί μου»
«Και τι να σου κάνω εγώ μανα ‘μ;»
«Όλο και κάτι θα μπορούσες να κάνεις..»
Το ξημέρωμα βρήκε τον Γιαγκούλα να κοιμάται ανάσκελα σε ένα φέρετρο με το τηλέφωνο πεσμένο δίπλα του. Η Μάνθα έκανε το σταυρό της και ευχαρίστησε τον Μεγαλοδύναμο που και αυτό το βράδυ σταύρωσε άντρα έστω και τηλεφωνικά. Παρέδωσε στη βοηθό της και γεμάτη ικανοποίηση πήγε για ύπνο στη ροζ βίλλα που είχε χτίσει στην άκρη του χωριού με τα λεφτά του ΙΚΑ και του ταμείου του Δημοσίου.

5 comments:

  1. Προς το Blog σας

    Ένα νέο blog γεννήθηκε με σκοπό να δώσει βήμα σε όλους τους Έλληνες ..Ένα Blog όπου μπορεί ο καθένας μας να γράφει ότι τον απασχολεί επώνυμα η ανώνυμα…ένα blog που δίνει την ευκαιρία σε όλους τους Έλληνες να πούνε όλα αυτά που μέχρι τώρα διστάζανε να πούνε .. Αν θέλεις και εσύ να κάνεις κάτι για όλη αυτή την απάτη που βλέπεις γύρο σου ..έλα μαζί μας …..Το Blog σου δίνει την δυνατότητα να ακουστή η γνώμη σου σε ένα ευρύ κοινό χωρίς πολιτικούς ,κομματικούς ,εθνικούς, θρησκευτικούς, η άλλους περιορισμούς .
    Κάνε τώρα την αρχή έλα μαζί μας…………
    Οι απόψεις που θα γράφεις εδώ δεν λογοκρίνονται σε καμιά περίπτωση και δημοσιεύονται ακέραιες

    Ζητάμε και την δική σας στήριξη καθώς το Blog προωθεί τις απόψεις των Blogger και των πολιτών, και όχι δικές μας…..

    www.ksipnistere.blogspot.com

    www.ksipnistere.gr

    ReplyDelete
  2. Για να μπορεσω να γραψω σχολιο θα πρεπει να μαθω αν η Μανθα παρατησε το φαρμακειο και πηγε στον Γιαγκουλα η το αναποδο ..... ας μου απαντηση καποιος ....

    Jack

    ReplyDelete
  3. Η Μανθα ηταν από το χωριο και γιαυτο προφανως ανοιξε φαρμακειο και εχτισε και σπιτι εκει…

    Η Μανθα ως γκομενα δεν βλεπετε … πιθανον κοντη χοντρη χαλι μαυρο … γιατι αν βλεπόταν ολο και καποιο αρσενικο θα ξεροσταλιαζε στο φαρμακειο …. Είναι προφανές ότι η μονη βαρβατιλα που μυριζε ηταν αυτή από το γειτονικό μαντρι …επισης είναι προφανες ότι δεν αγαπα την δουλεια της …είναι κακη φαρμακοποιός και γεματη ψυχολογικα προβληματα … ακου ροζ σπιτι ….οσο για τον Γιαγκουλα ενας μαλακας και μισος … πινει τον αμπακο και καθετε και τον παιζει τηλεφωνικα ….φαντασου πεινα … Τελος τα βουκολικά γαμησια θελουν κατι απλες λεπτομεριες για να αποκτησουν νοημα και ενδιαφερον …το θεμα είναι ενδιαφερον αλλα θελει ξανα προσέγγιση από άλλη πλευρα

    Πιστευω να βοηθησα καπως ….χαχα μαλον το γαμησα το θεμα …

    Jack

    ReplyDelete
  4. Υποσυνειδητο... γιατι να φταιει για τα παντα?
    (τα γραφεια κηδιων παρακαλανε να εχει συννεφια,πεθαινουν περισσοτεροι)αν ειναι δυνατον να ταλανιζομαστε απο τον καιρο,τελος παντων ,στο δρομο για τη δουλεια ...

    ReplyDelete