20. E-καρος Μπέιμπι!!!!

Εν τω μεταξύ, στο ρεστοράντ της κακιάς ώρας, οι εναπομείνασες τρείς χάριτες έχασκαν σαν νεοψαρεμένες ρέγγες...Η μάνθα προσπαθούσε να κρατήσει το βλέμμα της σταθερό και να καρφώσ' τον ψηλόλιγνο, μελαχρινό νεαρό, με μουστάκι πασχάλη Τσαρούχη, γυαλιά αλά Τζόν Λένον και αέρα Σταμάτη Γαρδέλλη στις ένδοξες μέρες του, ο οποίος προσπαθούσε μάταια να καταλάβει τι ήταν αυτό που επέπλεε στον πάτου του μπυροπότηρού του...-"καλά να πάθει η dyke η Μερέντα που ξεκουμπίστηκε κακήν κακώς... -σκέφτηκε, κοιτάζοντας με ύφος Ζίνα εκδικητή τις υπόλοιπες δύο ανταγωνίστριες.."Καλά, την Τσάρλοτ το ραδίκι την έχω χαλαρά..έτσι και πάει να τον πλησιάσει, της σκάω μία με το σαμπό στον χτυπημένο αστάγαλο και βλέπει το άγαλμα της ελευθερίας ανάποδα! Όσο για την άλλη την ξιπασμένη, την Κόρη που μας το παίζει Γκλέν Γκλόουζ στο Επικίνδυνες Σχέσεις, θα την λούσω με λίγη Λούξ, να λιώσει ο σοβάς και θα τρέξει κλαίγοντας στις τουαλέτες (χημικές, έξω απο το καφενείο που είχαν ξεμείνει από τότε που ο Άμπαξ-κατασκευαστική είχε έρθει στην Πίκρα να αναπλάσει το μνημείο των Ανύπαντρων Πεσουσών Πικριανών, το 1950 όταν μία χούφτα αγαργάλιστες του χωριού καταπλακώθηκαν στο τσαρδί της κυρά-Γιαννούλας, στην προσπάθειά τους να βιάσουν ένα χαμένο τσοπάνο απο το διπλανό χωριό)....
Κι ενώ η Μάνθα φαντασιωνόταν το λιγνό ανώνυμο νεαρό να της τρίβει το μουστάκι του στις απάτητες κουρφές της, η Τσάρλοτ τον έκανε επίσης στέαρ (stare), με πόθο και μίσος...της θύμιζε τον Λουτσιάνο..
"Εσύ καημένο μπόι θα πέι (pay) για όλα τα απωθημένα μου απο τον Λουτσιάνο- δε μπάσταρντ! Θα σε σεντιούς και μετά θα σε αφήσω σε λεφτ-όβερς μικρό μου πούντλ (puddle)...Θα κλαίς και θα χτυπιέσαι κι εγώ θα είμαι κούλ λάικ δε γουίντ...χαχαχα.." ..κάγχασε και άστραψαν τα λευκά της δόντια με μια πινελιά κοψιδιού στην άκρη...
Η Κόρη ένιωσε τον κότσο της-μπανάνα να φουσκώνει όταν είδε τον νεαρό δανδή- έτσι τον φαντάστηκε λόγω του συνδρόμου της Πενσιλβάνια που λέγαμε- να κάθεται σαν τον Ρεμπό σκυμμένος πάνω απο το αψέντι του και να βουλιάζει στις αναμνήσεις μιας ζωής στα ανάκτορα των Βερσαλιών...Φαντασιωνόταν το λευκό του δέρμα να της κουνάει την "βεντάλια" και να της χαιδεύει με το "ξίφος" του τα μεταξωτά σεντόνια που της είχε πουλήσει κρυφά από τις γκιόσες ο γυρολόγος...
Κι ενώ τα κορίτσια μας βούλιαζαν στην μελάσα των φαντασιώσεών τους, ο e-Καρος, το ντελίβερι μπόι του Πλουσίου, του μαγαζιού με τα ιντερνετικά γκάτζετ που είχε κυριαρχήσει στα Βαλκάνια..."Γαμώ την Παναχαική μου, πώσ κατέληξα πάλι στην μέση του πουθενά, τριγυρισμένος από θάμνους και λυσσασμένες βλάχες να πίνω ξεθυμασμένη μπύρα και να πρέπει να μοιράσω τέσσερις κούτες μέχρι το βράδυ ????Τι στο διάολο, τις καταπίνουν τις webcam και τους σκληρούς δίσκους???"....Αφτά σκεφτόταν όταν ένιωσε ένα γαμψό νύχι να τουχαιδεύει τον σβέρκο...