Άλλη μια μέρα ξημέρωνε στην Πίκρα.
Το γαλάζιο του ουρανού συναντούσε το πράσινο του γρασιδιού και μαζί έσμιγαν παθιασμένα στο μπεζ των κατσικιών που έβοσκαν ανέμελα στα κατσάβραχα.
Η Kόρη ξεσκονίζε το σκρίνιο και γυαλίζε τα ασημικά όταν ένας ήχος που είχε να ακουστεί χρόνια το χωριό την αναστατώτωσε.
Ροδάκια βαλίτσας, είναι δυνατόν αναρωτιέται ; Μήπως, μήπως η προσευχές των αδεσμεύτων κοριτσιών της Πίκρας εισακούστηκαν και ένας άντρας αποφάσισε να μετακομίσει εδώ! Μήπως να πάρω τη Μάνθα τηλέφωνο να βγει στο δρόμο να κοιτάξει;
Άστη αυτή είναι λυσσάρα και άντρας να είναι θα μου τον φάει η γερακίνα. Θα βγω να κοιτάξω...
Vote for i Agamia kai i Eparxia! dagkoto!!!
ReplyDeleteΤο γαλάζιο του ουρανού συναντάει το πράσινο του γρασιδιού και μαζί σμίγουν στο μπεζ των κατσικιών που βόσκουν ανέμελα στα κατσάβραχα.
ReplyDeleteΑυτο το μπεζ των κατσικιών δεν μου καθετε καλα..
Για να ακούγονται τα ροδακια της βαλιτσας σιγουρα υπαρχει πλακοστρωτο ? συνηθως εκει ο ηχος ειναι εντονος...
Παντως θα πρεπει να μιλαμε για πολυ κατινοχωρι...αμεσως να παρω την Μανθα να κοιταξει .... και στο καπακι θα μου φαει τον γκομενο...ακομα δεν τον ειδαμε Γιαννη τον βαπτισαμε ....βγες κυρα μου απο την αρχη και κοιτα ....τστστστστσ !!! επαρχιωτες !!!
Jack