15. To 9o το πόρταλ της Πίκρας

« Να μωρέ, για την κηδεία της θειάς μου της Δέσπως ήρθα πίσω στην Πίκρα»
«Μας δουλεύεις μαρή;» Είπε έξω φρενών η Μάνθα.
«Έχει δίκο η Μάνθα» πρόσθεσε η Κόρη έχοντας το βλέμμα της πότε στα μάτια της Τσάρλοτ και πότε στα χέρια της, τα οποία κρατούσαν ένα παϊδι που έσταζε λίπος.
«Έχουν δίκιο οι κοπέλες! Αφού εσύ και η θειά σου είχατε να μιλήσετε χρόνια! Όλο το χωριό το ξέρει αυτό!» Είπε θριαμβευτικά η Μερέντα, πλένοντας με στιμένο λεμόνι τα χέρια της.

Η Τσάρλοτ ήρθε τότε σε δύσκολη θέση. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, ανασκουμπώθηκε στην πλαστική καρέκλα της ταβέρνας (η οποία πριν φτάσει στην Πίκρα ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ελλάδα ακουμπισμένη μέσα στην καρότσα ενός κόκκινου Ντάτσουν), έβγαλε μια βαθιά ανάσα από τα πνευμόνια της και είπε:

«Εντάξει λοιπόν! Θα σας αποκαλύψω την αλήθεια... Βαρέθηκα να μαγειρεύω μουσακάδες!»
«Εγώ να δεις!» πετάχτηκε η Κόρη.
«Όχι μαρή! Εννοώ ότι μετά από 5 χρόνια ψυχανάλα κατάλαβα ότι άλλα ήθελα να κάνω και άλλα κατέληξα να κάνω»
«Και τι θα ήθελες να κάνεις;» Ρώτησε με απορία η Μάνθα.
«Λοιπόν, θυμάστε τη λόξα που είχα από μικρή με τα μεταφυσικά;»
«Αμέ, πως δεν θυμόμαστε! Έλεγες τον καφέ καλύτερα και από τη δασκάλα σου σε αυτά, την κυρά Μαριγούλα» Είπε η Μερέντα.
«Ε... ναι λοιπόν! Θα στήσω το δικό μου πόρταλ ως μέντιουμ παραψυχολόγος στο ιντερνετ»
«Τι είναι αυτά που λες μαρή... Κουζουλάθηκες;» Ξεφώνισαν με μια φωνή οι υπόλοιπες τρεις.
«Τι είναι αυτό το πόρταλ;» Ρώτησε η Μερέντα.
«Πόρτα μαρή το λένε, όπως λέμε οι Πύλες του Ανεξήγητου» Είπε διδακτικά η Κόρη.
«Λοιπόν» είπε η Τσάρλοτ «Το business plan έχει ως εξής....»